Ree mag in Nederland worden geschoten. De hoeveelheid ‘afschot’ wordt bepaald aan de hand van tellingen uit het veld. Bovendien dient de jager zich te houden aan de maanden waarin geschoten mag worden. De reegeiten (vrouwtjes) worden op andere tijden bejaagd dan de reebokken (mannetjes). Dit in verband met de dracht en het kalveren. Ree behoort net als hert tot het grofwild maar wordt gezien als het meest edele. In de volksmond wordt hert en ree nog wel eens met elkaar verward. Veel mensen denken dat een ree het jongere dier of het vrouwtje van het hert is. Een hert kan zo groot en zwaar worden als een paard, terwijl een ree niet groter wordt dan een flinke herdershond. Voor meer informatie: www.wildplaza.com.

Door de uitbreiding van natuurgebieden in Nederland en ook het aan laten sluiten van deze gebieden door natuurbruggen en ecoducten, spotten wij steeds meer wild in onze ‘achtertuin’.  Op een vroege ochtend of bij schemer op de hei zie je ze regelmatig in kleine roedels lopen. Een boswandeling met de boswachter leert je de plekken herkennen waar ze ’s nachts en vaak ook overdag verblijven. Fascinerend om te zien.

Dit reetje werd door Reinier ‘geschoten’ in het voorjaar op de hei.

Eerste kerstdag staat reebiefstuk bij ons op het menu. Biefstukjes, of medaillons worden van de reerug gesneden. De biefstukjes wegen ongeveer 80 gram per stuk. Bij kleine stukjes vlees kun je rekenen op twee per persoon. Omdat het zo’n delicaat mals en zacht vlees is, is het aan te raden de medaillons met gerookt ontbijtspek te omwinden. Hiermee blijft het biefstukje ook mooi rond en voorkomt het uitdrogen tijdens het bakken. Slechts 2 minuten aan elke kant in de pan en dan 5 minuten in een oven op 80 graden. Ik serveer er wild-jachtsaus bij met pastinaak-aardappelkransjes en spruitjes met tamme kastanjes.
Dit wild is om te zuigen!

Vanochtend wees de buitenthermometer ruim 12 graden aan. Onvoorstelbaar, zo zacht als het is. De zon schijnt de kamer binnen en maakt de kaarsjes in de kerstboom onzichtbaar. Ondanks de warmte was het gisteren een prima eerste kerstdag.

Overdag lekker relaxed. Na een gezellig ontbijt de pakjes uitgepakt. De kerstmannen en vrouwen hebben dit jaar weer aan iedereen gedacht. Zoals gepland maar een kleine twee uur in de keuken gestaan voor de voorbereidingen van het diner. Er was zowaar tijd voor een spelletje Monopoly. Wel in de keuken want de tafel was al gedekt. We zullen vandaag het spel verder af moeten spelen want we hebben het einde niet gered vóór het eten.

Bij zo’n viergangenmenu kan er wel eens iets fout gaan of niet helemaal het resultaat geven wat je er van verwachtte. Maar zoals de jongste zei: “..alles was lekker!” en de ande riep: “..een ‘vo’ voor de kok” (roeierstaal), grotere complimenten kun je toch niet krijgen? Zelfs de ouderwetse garnalencocktail viel goed in de smaak. Ik was zelf aangenaam verrast door de reerug. Een moeilijk stukje vlees dat snel te gaar kan zijn. Ik had de filet op kamertemparetuur laten komen voordat het de pan in ging. Slechts 2 minuten op hoog vuur aangebraden en daarna in aluminiumfolie gewikkeld in een oven van 150 graden 4 minuten na gegaard. De filet was van binnen nog roze en heerlijk mals. Met de cranberrie-portsaus, de romige aardappelgratin en een goed glas rode wijn was het een mooi hoogtepunt van het kerstmaal.

Vandaag dus uitbuiken. Vanavond, ook weer traditiegetrouw, gewoon boerenkool met verse worst. De restjes soep en advocaatpudding maken het af. En dan nog Monopoly…
Deze kerst geeft mij een warm gevoel.

Alle boodschappen zijn binnen, de koelkast puilt uit, onder de boom liggen de pakjes klaar en de keuken ruikt naar een zoete bakkerij. Jammer dat het nu niet sneeuwt. Volgens het KNMI wordt het dit jaar een ‘warme’ kerst. Maar dat mag de pret niet deren.

Vanmiddag nog even op de valreep een kersttulband gemaakt. Misschien toch iets te gehaast geweest (ik heb de vruchten-vulling vergeten te ‘drogen’) waardoor de vruchtjes naar de bodem gezakt zijn. Een echte beginnersfout; gelukkig doet het aan de smaak niets af.

Morgen is het hele gezin thuis en starten we de dag met een kerstontbijt (zal wel tegen lunchtijd worden…) aan een mooi gedekte tafel en daarna de pakjes uitpakken. Na het ontbijt ga ik de keuken in om de voorbereidingen te treffen voor het kerstmaal. Want ik ben er uit, ik weet wat ik ga koken. Niet te zwaar, niet te veel poespas en toch een beetje traditie.

We beginnen morgenavond met een keuze uit een rundercarpaccio of een Hollandse garnalencocktail. Misschien een beetje ouderwets maar deze kerst had ik niet veel zin in experimenteren. Bovendien: ouderwets is niet altijd slecht. Als tweede gang mijn kervelsoep met Pernod, een gegarandeerd succes. Dan een stukje wild. Ik heb lang getwijfeld wat het zou worden. Uiteindelijk gekozen voor reerug.

Helaas was een totale reerug erg prijzig en bovendien te veel voor ons vijven, een reerugfilet van 600 gram bood uitkomst. Om en om slechts enkele minuten bakken en dan in folie laten rusten. Zo’n reetje is nog zachter dan de malste ossenhaas. Daarbij cranberry-portsaus, haricovert, stoofpeertjes en aardappelgratin.

Het toetje kan natuurlijk niet missen: advocaatpudding.

Ik denk dat we de avond zo wel gevuld krijgen met een minimale tijd in de keuken.
Tijd genoeg voor een spelletje Monopoly. Gezellig!

PS: uiteraard volgen de recepten en foto’s morgen nog….