Metereologisch gezien is het al 13 dagen lente. En ik moet toegeven, het zonnetje doet haar best. Toch is de wind nog guur, waarmee de gevoelstemperatuur niet boven de 5 graden uitkomt.

Met dit weerbeeld in mijn achterhoofd en het weekend voor de deur, hierbij een lekker recept voor een hartige winterquiche. Met o.a. wortel, zoete aardappel, koolraap, rode ui, tomaat en een puntje brie, samen met kruiden als Za’atar en eigengemaakte pesto toverde ik deze heerlijke winterse quiche (ook koud heel goed te eten). Lekker met een frisse salade, om niet te vergeten dat het eigenlijk lente is..

De laatste oliebollen heb ik aan de vogeltjes gevoerd en morgen ga ik de kerstboom opruimen. Toch jammer want al die lichtjes geven ook een warm gevoel in huis. Buiten is het grijs en grauw, dus waar halen we onze warmte dan vandaan? Inderdaad, de keuken, lekker koken. Tijd voor comfort food: warm, kruidig, smakelijk, voedzaam en gezond, dus het past ook bij de goede voornemens.

Geurige couscous met pompoencurry. Een mengsel van geroosterde pompoen, zoete aardappel, wortel, koolraap en kikkererwten. De geroosterde groenten worden gesmoord in een saus van tomaten, ui en kokosmelk. Heerlijk gekruid met Rash el Hanout en/of Baharat. Beide zijn kruidenmengsel uit het middenoosten. Geurige mengsels met o.a. komijn, koriander, paprika, en niet te vergeten kaneel. Je koopt ze bij de Turk of bijvoorbeeld van het merk ‘Jonnie Boer’ in de supermarkt. Jonnie is de bekende sterrenchef van De Librije in Zwolle. Zijn assortiment ‘original spices’ zijn uitgekiende en zeer smaakvolle melanges, veelal zonder zout en in de typische verpakking: kleine metalen blikjes met een dubbele deksel om de geur en smaak van het kruidenmengsel zo goed mogelijk te behouden.

En voordat ik het vergeet: alle beste wensen voor het nieuwe jaar, te beginnen met een lekker bordje comfort food.

Deze zomer heb ik een poging gedaan om een klein groententuintje te maken. Ik kan het met recht een poging noemen, want ik heb niet veel geoogst. In de bemeste grond heb ik in juni (was eigenlijk al laat) doperwten gezaaid, sperzieboonplantjes, rode paprikaplantjes, mini tomaatjes, pluksla en rucolaplantjes gepland.

De tomaatjes kon ik als eerste plukken, maar waren erg zuur: wel rood van kleur maar duidelijk te weinig zon gehad. De sperzieboontjes groeiden heel snel. Zo snel, dat voordat ik er erg in had, de slakken mijn maaltje hadden opgegeten. Na een paar natte weken in augustus waren ook de doperwten geheel ‘verdwenen’ uit het tuintje: verlept of verrot. De paprikaplanten groeiden, en groeiden, en kregen pas begin oktober bloemen. De paprika’s laten denk ik nog even op zich wachten, al moeten ze snel zijn -voordat de eerste nachtvorst intreedt. De pluksla en de ruculo waren wel succesvol. Ideaal die sla waar je maar van kan blijven plukken, net als de rucola overigens. Uiteindelijk is zelfs de rucola met zacht gele bloempjes gaan bloeien, maar de rucolablaadjes zijn nog steeds goed eetbaar.

Mijn kruidentuin bestaat uit drie blauwe potten met daarin een laurierstruikje, salie, rozemarijn, oregano, tijm en dragon. Alles groeide zeer weelderig en de potten stonden heel fraai op het terras. Heerlijk die verse kruiden!

Nu de herfst zijn intrede doet vraag ik me af wat ik met die kruiden kan doen. Rozemarijn en laurier zijn vettige planten en kunnen goed tegen koude. Tijm zal de winter ook wel overleven. Maar de zachte groene kruiden als salie, oregano en dragon lijken mij erg kwetsbaar.

Gelukkig zijn er verschillende manieren om kruiden te bewaren.

Het drogen aan de lucht van de geplukte kruiden is de meest simpele, maar duurt lang. Hetzelfde resultaat bereik je door de kruiden op heel lage temperatuur in de oven te drogen. Invriezen met water in een ijsblokjeshouder is ook een goede optie.

Maar voor de oregano heb ik een nog snellere manier gevonden: de blaadjes van het steeltje verwijderen, wassen, drogen en op een stukje keukenpapier voor 3 minuten op 630W in de magnetron drogen. De blaadjes worden knapperig droog en vallen uiteen als je ze aanraakt. Je kunt ze fijnhakken en luchtdicht in een potje bewaren. Ik heb ze niet gehakt maar heel gelaten en in een oud zoutmolentje gedaan. En het werkt!

Op het houden van een succesvolle groententuin moet ik nog goed studeren, maar het is wel heel leuk om iets ‘uit eigen tuin’ te kunnen eten. Kruiden zijn goed voor beginners, zelfs zonder groene vingers geeft dit wel resultaat. Ik kan in ieder geval nog een winterlang nagenieten van mijn eigen geurige oregano.

Afgelopen weekend is er weer een grote uittocht geweest met vakantiegangers richting de wintersport of de zon. Deze en volgende week geniet het grootste deel van Nederland van de voorjaarsvakantie, of zoals anderen het liever noemen: de carnavalsvakantie. Hoewel carnaval pas in het weekend van 2 en 3 maart valt dit jaar, zijn de voorbereidingen voor het feest al in volle gang. Op de radio komen dan ook regelmatig carnavalskrakers langs. Zo hoorde ik vandaag het liedje ‘De Liefde Van De Man Gaat Door De Maag´. In 1975 was dit een grote carnavalshit van de toen 34 jarige Ria Valk. Ik kende het refrein nog helemaal uit mijn hoofd, waarbij de 2e versregel mij op een heerlijk receptidee bracht:

“….Dus heb ik worstjes op mijn borstjes
Preitjes op mijn dijtjes
Karbonades en salades op mijn bil
Ja, worstjes op mijn borstjes
Bietjes op mijn knietjes
En op mijn hoofd een haantje uit de grill…”

Een heerlijke combinatie, prei met kippendijen. Smeuïg gestoofde prei met sappige dijen en een krokant kruimelkorstje.  Om het recept helemaal een jaren 60-70 tintje te geven, gebruik ik voor de kip de ‘duivelse marinade’: mosterd, Worcestersaus, tabasco, chilipoeder en paprikapoeder. Bovendien is dit een makkelijk recept, goed voor te bereiden en ideaal voor grote groepen. Heerlijk voor in de vakantie of als je de hele dag druk bent geweest met het maken van je carnavalsoutfit.

Quinoa wordt al sinds 6000 jaar in Zuid-Amerika verbouwd. In onze reformwinkels volop te koop, maar tegenwoordig ook in de supermarkt verkrijgbaar. Hoewel quinoa tussen de granen in het schap staat, horen de kleine korreltjes niet tot de zelfde familie. Quinoa is een plantensoort die het goed doet, zelfs onder erbarmelijke omstandigheden zoals droogte, koude, voedselarm en hoogte. De in Europa groeiende rassen zijn door kruising geschikt gemaakt. Het is een plant met lange pluimen en houtachtige stengels. De vruchten bestaan uit eenzadige nootjes, niet groter dan 2 millimeter doorsnede. De zaden worden op vergelijkbare wijze als rijst of couscous bereid. Quinoa is rijk aan vitamine B2 en E, bevat weinig calcium maar daarentegen veel eiwitten (vergelijkbaar met melk) en bovendien glutenvrij. Al met al een zeer gezonde voedingsbron met vele toepassingsmogelijkheden.

   
1. Quinoa planten        2. vóór de bloei           3. in bloei                      4. Quinoa zaden
   *bron: Wikipedia

Geïnspireerd door Ottolenghi, heb ik vanavond een heerlijke lichte maar voedingsrijke broodsalade met quinoa gemaakt. Zoals van Ottolenghi bekend, gebruikt hij geen dikke sausen, mayonaise of room. De salade wordt slechts aangemaakt met rode wijnazijn, citroensap en heel veel verse kruiden. Apart daarbij geserveerd een ‘sausje’ van slechts Griekse yoghurt met iets munt, citroen en olijfolie. De broodsalade lijkt op de Italiaanse broodsalade Panzanella, maar door de toevoeging van quinoa wordt het een totale maaltijdsalade. Kruiden als munt en koriander geven die specifieke Oosterse smaak. Wij hebben de salade alleen met wat getoast brood met pesto gegeten, maar je kunt deze salade ook prima serveren met gerookte makreel, zalm of een stukje vlees van de grill.

Vis kan prima op de BBQ klaar gemaakt worden, en is daarom uitermate geschikt om tijdens een zomeravondje genuttigd te worden. Omdat het vlees van de vis over het algemeen teer is, moet je er bij het bakken wel met beleid mee omgaan. In een pan heb je al snel dat de huid aan de bodem plakt, met als gevolg dat de vis uit elkaar valt.

Op de BBQ gebruik je bij voorkeur een visrooster. Dat zijn twee rooostertjes waartussen je de vis klemt om op deze manier makkelijk te kunnen draaien en keren zonder het visvlees te beschadigen. Je kunt hiervoor zowel moten als hele vis gebruiken.

In Nederland is forel goed te verkrijgen, en een heerlijk éénmansvisje. Deze vis is nauw verwant aan zalm. De forel die wij hier in de viswinkel of de supermarkt kopen, is de regenboogforel. Hij heet zo omdat zijn huid mooie regenboogachtige kleuren vertoont. Forel houdt van koele, stromende meren en beken en komt van nature voor in Noord-Amerika, Noord-Azië en Europa. Omdat de vraag tamelijk groot is, wordt forel in Europa voornamelijk gekweekt. Dit kweken gebeurt op verantwoorde wijze in zogenoemde doorstroomsystemen. Er is geen sprake van gebruik van antibiotica. Het kweken is sinds kort aan banden en regels gelegd. Het in 2012 geïntroduceerde keurmerk voor kweekvis, ASC – dit is als het ware het zusje van MSC voor wild gevangen vis – heeft begin 2013 de voorwaarden voor de forelkweek vastgesteld. Het traject voor certificering met ASC is nu gestart en de eerste forel met dit label kan eind van dit jaar worden verwacht.

Voor forel van de grill laat je de vis bij de vishandel schoonmaken: ingewanden en schubben verwijderen. Vóór gebruik op de BBQ de vis goed onder koud stromend water van binnen en buiten afspoelen. Vervolgens droogdeppen en naar eigen smaak de buikholte met kruiden vullen en rondom insmeren met olie. Zoals gezegd: in een visroostertang plaats je de vis gemakkelijk op de BBQ. Omdat de forel slank van formaat is en mager vlees heeft, is de gaartijd maximaal 10-15 minuten. Wanneer de huid bruin geroosterd is en makkelijk loslaat van het vlees, is de vis klaar voor consumptie.

Geef er een Portugese worteltjessalade bij met geroosterd brood, en je hebt een supergezonde en verantwoorde maaltijd.

Thais eten bevalt me steeds meer en meer. Het is gezond door de verse knapperige groenten. Lekker pittig door de kruidencombinaties. Maar ook makkelijk en snel te maken.

Voor deze wokschotel heb ik 300 gram gerookte kipfilet gebruikt. Je kunt de kip ook vervangen door garnalen of gamba’s. De kruidenpasta, die je makkelijk met een staafmixer of keukenmachine maakt, krijgt z’n optimale smaak door lekker mee te wokken. Als variatie kun je ook de helft van de kruidenpasta meebakken en de andere helft als een extra sausje bij het wokgerecht serveren. Pas op met het gebruik van de sesamolie, want die kan erg overheersend zijn.  Gebruik het liefst Thaise noedels of dunne bami. Voor het wokken is het aan te raden de noedels eerst te koken, goed onder koud stromend water af te spoelen, en dan als ze uitgelekt zijn pas mee te wokken.  Voor de liefhebbers tot slot fijn gehakte koriander, en klaar is de Thaise wokschotel!

Hoewel het nu al ruim een week vriest, zijn er nog niet veel plaatsen waar op natuurijs geschaatst kan worden. Door de sneeuw die in het begin van de vorstperiode gevallen is, groeit het ijs niet snel genoeg aan. Schaatsliefhebbers zullen dus voorlopig alleen nog op ‘ondergelopen land’ kunnen schaatsen. Toch zijn de vooruitzichten goed, de vorst houdt aan. En zoals de Friezen zeggen: elke dag komt de Elfstedentocht een dag dichterbij. Neemt niet weg dat je evengoed van het mooie winterlandschap kunt genieten. Ook de bossen en heide bieden een prachtige aanblik met de sneeuw.

‘Koek en zopie’ is een term die ’s winters gebruikt wordt voor de versnaperingen en lekkernijen die langs of op het ijs verkocht worden aan de schaatsrecreanten. Maar na een frisse winterwandeling kun je ook thuis een warme kop chocolade maken met een lekkere koek erbij. Zo heb ik gisteren een pittig gekruide ontbijtkoek gemaakt, die met één eetlepel roomboter uitstekend samengaat met de chocolademelk. Om een beetje op de suikers te letten, heb ik gebruik gemaakt van suikervrije appel-perenstroop en vruchtensuiker. Dit zijn suikers die minder snel worden opgenomen en daardoor de bloedsuikerspiegel minder laten schommelen. De kruiden maken de ontbijtkoek echt smakelijk. Je kunt hiermee dan ook eindeloos variëren.

Afgelopen week heb ik een kookworkshop gevolgd bij mijn favoriete kookwinkel ‘Oldenhof’ in Hilversum. Met gastheer kok Gaston heb ik een kijkje kunnen nemen in de Thaise keuken. Op het menu stonden een negental recepten die wij in groepjes van 4 à 5 personen in ongeveer 2 uur bereid hebben. Uiteindelijk hebben we ons tegoed gedaan aan de eigengemaakte heerlijkheden.

De Thaise keuken kent vijf smaaksensaties: heet, zoet, zuur, zout en bitter. De Thai zal proberen deze smaken in één maaltijd te verenigen, soms zelfs in één gerecht. Als belangrijkste basis van de Thaise keuken worden de rode en groene currypasta’s gezien. De pasta’s zijn gemaakt van pepers met toevoeging van veel kruiden. Gebruik van deze currypasta’s geeft direct die typische Thaise (oosterse) smaak aan een gerecht.

Natuurlijk kun je deze pasta’s prima kant en klaar in een toko of supermarkt kopen, maar zelf maken is toch leuker. Hoewel je per gerecht meestal maar 1 eetlepel curry nodig hebt, kun je de zelfgemaakte currypasta’s uitstekend bewaren in een  jampotje met een laagje olie erop. In de koelkast is het op deze manier zeker een maand houdbaar, mits je steeds een schone lepel gebruikt en opnieuw na gebruik een laagje olie aanbrengt. In deze pasta’s zijn de vijf smaaksensaties van Thailand verenigd, dus slechts door toevoeging van één eetlepel aan je maaltijd heb je in een handomdraai de Thaise keuken thuis.