Hefezopf

Het maken van een zoete Hefezopf (letterlijk vertaald: gistvlecht) stond al enige tijd op mijn lijstje. Helaas was het er nog steeds niet van gekomen. Ik had er notabene verse gistbuideltjes uit Duitsland bij mijn zus vandaan voor meegenomen. Omdat ik er niet toe kwam om dit typische Swäbische gebak te maken, had ik de verse gist ingevroren. In Nederland kun je verse gist kopen bij een bakker of een Turkse winkel, dan wordt het voor je afgewogen. In Duitsland verkopen ze in elke supermarkt kleine vierkante doosjes met een gewicht van ongeveer 30 gram verse gist. Het kost bijna niets en is erg handig voor het maken van gistdeeg, iets dat de Duitse huisvrouw waarschijnlijk vaker doet dan de Nederlandse. Echter, gist kun je niet zo goed invriezen, kwam ik later achter. Het verliest zijn rijskracht en verandert ook van structuur. De pakjes liggen nog in de vriezer, ik durf het risico niet te nemen om ze te verwerken.

Voor de ‘kerstborrel’ van mijn werk wil ik nu toch eens het recept van een Swäbischer Butterhefe-Nusszopf maken. Nu alleen dus met instantgist. Het is zoet witbrood, verrijkt met roomboter en gemarmerd met een laag van noten, cacao, kaneel en suiker.  Door het brood op een speciale manier op te rollen, in te snijden en daarna te vlechten ontstaat er een bijzondere vorm. Als extraatje wordt de bovenlaag bestreken met suikerglazuur, maar is niet perse noodzakelijk. Je kunt het brood eten als een plak cake. Mijn voorkeur gaat uit naar het besmeren van de sneetjes met roomboter, erg smakelijk. Niet moeilijk te maken, leuk om te doen en altijd een succes: weer eens iets anders dan een traditioneel kerstbrood.