Onze zuiderburen weten wat lekker is, dat wordt vaak gezegd. Bourgondisch koken met Belgisch abdij bier, Belgische kazen, Belgische chocolade, Brussels lof en niet te vergeten de Belgische frieten. Zelfs de Nederlandse snackbars hebben deze frieten in hun assortiment opgenomen. Belgische of Vlaamse frieten kenmerken zich door de wat grovere en bredere patatvorm (met de hand gesneden). Naast de ‘zak friet’ die je haalt bij een ‘frietkot’,  is het ‘frietje stoof’ toch wel de bekendste lekkernij. De zuidelijke gemeenten van Nederland kennen ook wel frieten met stoofvlees, in Limburg eet je frieten met zuurvlees. Het stoofvlees is meestal botermals gegaard rundvlees, soms in een saus van uien, kruidkoek, mosterd, wijn, bier: kortom een soort hachee.

Voor de verandering is mijn stoof van vanavond gemaakt van eendenbouten gestoofd in wijn met als smaakmaker ketjap en balsamicoazijn (vreemde combinatie, maar lekker!): frietje stoofeend. In een saus met gekaramelliseerde uien en sinaasappel. Echt, om je vingers bij af te likken. De frieten heb ik zelf gemaakt van mooie grote aardappelen (liefst een stevig soort) en met wat olie in de oven gebakken. De echte Belg eet er nog een lekkere kwak mayonaise bij maar zonder kan natuurlijk ook. Voor mij is patat met appelmoes altijd een must, voor deze keer vond ik stoofpeertjes er beter bij passen.

De lente lijkt een maand te vroeg zijn intrede te maken. Het is pas half februari en de bloem- en bladknoppen staan op springen. Tijdens een ochtendwandeling over de weilanden tussen Kortenhoef en de Loosdrechtse plassen (Oppad & Kromme Rade) hebben we genoten van een fraai uitzicht langs de rietkragen. Zelfs nog grauw- en nijlganzen gespot. Het was nog fris, maar uit de wind in het zonnetje kon de temperatuur al naar ruim 10 graden oplopen. Een vleugje lente was voelbaar.

   
 Oppad, Kortenhoef

Bij lente hoort natuurlijk een fris gerecht: spring rolls. Rijstvellen gevuld met bijvoorbeeld verse groenten, mango, gerookte kip en glasvermicelli. Rijstvellen kun je zowel koud, ongebakken eten, als frituren of bakken in de oven. Voor gebruik week je de vellen kort in warm water, waarna je ze vult en dichtvouwt als een envelop-rolletje (loempia). Zolang de rolletjes nog zacht zijn kun je ze direct eten, lekker met een pittig dipsausje. Als je de rolletjes even laat drogen en daarna insmeert met olie, kun je ze ook knapperig bakken in de oven. Frituren kan ook, maar omdat de vellen nogal dun zijn, bestaat de kans dat er gaatjes inzitten waardoor er tijdens het frituren veel olie wordt opgezogen. Leuk werkje, als hapje bij de borrel of onderdeel van een buffet. Wanneer je ze ongebakken eet, raad ik aan om ze direct na het maken te serveren, omdat ze anders erg plakkerig worden.

Bij ons thuis zijn ze niet gek op ‘botjes & kluiven’. Toch ben ik dit keer weer eens bezweken voor een biologische scharrelkip. Zo’n kippetje smaakt het lekkerst van de grill. Als je in  je oven een spit kunt laten ronddraaien, dan is dat de perfecte wijze van grillen. In mijn oven kan ik alleen gebruik maken van een grill-rooster. Je kunt de kip in zijn geheel op het rooster leggen met een druiprekje eronder, of je past de “platgeslagen kip-techniek” toe. Dit voorjaar kreeg ik in Jamaica daar nog een mooi staaltje keukentechniek van te zien. Het voordeel van een platgeslagen kip boven een hele kip is het krokante velletje rondom. De traditionele wijze van kip grillen op een rooster (of in ovenschaal in oven) geeft meestal een zacht en week velletje aan de onder/buikzijde van de kip.

Voor het platslaan pas je de volgende techniek toe. Gebruik een scherp mes of een vleesschaar. Leg de hele kip (buikholte is schoon) met de buikzijde naar beneden op een snijplank. Snijd of knip links en rechts langs de ruggengraat in. Je kunt de ruggengraat nu verwijderen, maar dit hoeft niet perse.  Draai de kip zodat hij met de huid naar boven op de plank ligt en druk het beest met je volle gewicht plat. Knip het staartstukje, dat uit bijna 100 procent vet bestaat, en overig overvloedig vel, weg. Kies ervoor of je de vleugeltjes eraan laat zitten of eraf knipt en apart mee grilt. Nu is de kip klaar om te kruiden of te marineren. De kip is nu overal bijna even dik en zal dus gelijkmatiger garen.  Na het grillen hak je de kip in gelijke stukken.

Omdat een kip met bot toch iets meer tijd vraagt om te eten, en daardoor de garnituren snel koud worden, kies ik het liefst voor een lekker knapperig stokbrood met een frisse salade. Of, zoals het lievelingsgerecht van veel kinderen: kip met appelmoes.

Afgelopen zondag kon ik mooi proefdraaien voor de Kerst. Mijn moeder gaat de feestdagen naar mijn zus in Duitsland en daarom had ik haar uitgenodigd om bij ons ook alvast een beetje kerst te vieren. Het huis is inmiddels opgesierd met drie (!) kertstbomen, buiten hangen ook de nodige lichtjes en de kerstkaarten zijn al geschreven.

Mijn moeder is een kleine eter, maar wel een lekkere eter. Ik heb een driegangenmenu samengesteld. Zo heeft zaterdag de hele dag een ossenstaart staan trekken voor een mooie heldere ossenstaartsoep. Voor het hoofdgerecht heb ik kwarteltjes gevuld met eigengemaakt kipgehakt en een saus van port en rozijnen. Daarbij aten we gekarameliseerde kleine witlof en gefrituurde amandel-aardappelkroketjes.

En als klap op de vuurpijl een heerlijk warm chocoladetaartje met vloeibare vulling en een bolletje ijs.

De recepten en foto’s spreken voor zich!

Bij koud winterweer krijg ik al snel zin in Hollandse huts- en stamppotten maar een pittig Indisch of Chinees gerecht geeft ook de nodige ‘warmte’. Voor de verandering staat er daarom vanavond een pittige Ajam Pangang op tafel. Weliswaar niet met kip maar met kalkoen. Kalkoen geeft net iets meer stevigheid aan het gerecht dan kip. Dit gerecht kan ook uitstekend met drumsticks gemaakt worden.  Hartverwarmend!