Als je je een beetje verdiept in wat goed en slecht is voor je lijf, dan kom je al snel uit bij: minder of geen suiker en minder of geen koolhydraten. Lees er de verschillende boeken van de laatste tijd maar op na, zoals Broodbuik (auteur William Davis) of The real meal revolution (auteur Tim Noakes). Nu eet ik al geruime tijd volgens het principe van ‘koolhydraatarm’ en behalve dat ik er van afgevallen ben, voel ik mezelf ook energieker, minder opgeblazen en fitter.

Helaas is ‘bakken’ niet meer hetzelfde als vóór de koolhydraatarme tijd. Zo vind ik nog steeds de vervanging van suiker lastig. Stevia heeft niet mijn voorkeur, omdat dit een bittere nasmaak aan je baksels geeft. De meeste andere kunstmatige zoetstoffen geven geen calorieën maar kunnen wel weer koolydraten bevatten. Ter vervanging van tarwemeel kun je allerlei mengsels van gemalen zaden of noten gebruiken of de ‘goede’ koolhydraten van havermeel of roggebloem, deze hebben een lage Glycemische Index (d.w.z. dat deze koolhydraten geen schommeling van je bloedsuikerspiegel veroorzaken). Amandelmeel gebruik ik het liefst ter vervanging van meel, soms in combinatie met een beetje kokosmeel omdat kokos het baksel een wat drogere textuur geeft. Tegenwoordig kun je bijna overal amandelmeel kopen en anders kun je zelf geschaafde amandelen in de keukenmachine fijnmalen.

Voor mijn recept van fruitige amandelcake heb ik een beetje honing gebruikt (dus niet helemaal koolhydraatarm!), maar ja, een mens wil soms ook wel eens wat…  Naast de amandelmeel heb ik kokosmeel en havermeel gebruikt, maar je zou de havermeel ook geheel door amandelmeel kunnen vervangen. Ik had deze keer niet voldoende amandelen in huis, vandaar. Als fruit heb ik gekozen voor blauwe bessen en frambozen, zoet en fris van zichzelf. Door toevoeging van de ricotta heeft de struktuur van de cake iets weg van een gebakken kwarktaart. Ik heb een mooi ronde vorm gebakken, je kunt er ook muffins van bakken. Tot slot een ’touch’of poedersuiker voor ’the looks’ en een blaadje munt.

Serveer je dit als nagerecht? Geef er dan een klodder Griekse yoghurt bij en strooi er geroosterde amandelen over, hmmmm, lekker!

Vandaag op eerste paasdag iets later aan de koffie dan normaal. Op zo’n paasmorgen komt het hele huis wat trager op gang of zou het zijn omdat vannacht de zomertijd is ingegaan? Hoe dan ook, mijn citroenrol doet het uitstekend bij een vers kopje koffie.
Een zááálig Pasen!

Vorig jaar maakte ik deze cakerol ook, welke met gejuich ontvangen werd door mijn gezin. Dit jaar heb ik het recept iets aangepast. Waar ik vorig jaar nog Monchou gebruikte heb ik deze nu vervangen door Mascarpone. Gekoeld is de cakerol nu mooi stevig en nog romiger van smaak. Inmiddels heb ik ook het recept op de site aangepast.

Verder heb ik nog een kleine bananentulband gemaakt. Misschien voor de tweede Paasdag bij de brunch of gewoon tussendoor als iemand trek heeft. Een deel van de suiker is hierbij vervangen door drie rijpe bananen. Het geeft de cake zo’n echte tropische smaak en is toch als tulband herkenbaar door de bicareau, rozijnen en krenten. Lekker sappige structuur.

In Engeland beginnen de voorbereidingen van het kerstmaal al heel vroeg, soms al in september of oktober, met het maken van de Christmas Pudding. Het is een traditie, net als de kalkoen, waar veel Engelsen zich graag aan houden. Bij het woord ‘pudding’ denken wij Hollanders toch aan iets anders dan aan deze zeer goed gevulde, aromatische, meer naar cake smakende pudding. Het aroma wordt verkregen door de gebakken pudding regelmatig (dagelijks of wekelijks) gedurende geruime tijd te besprenkelen met drank. Hierdoor krijg je een lekkere ‘natte cake’ van heel veel zuidvruchten en noten. Het echte klapstuk komt als je de pudding aan tafel aansteekt (met drank), waarna hij lauwwarm geserveerd wordt met een romige vanillesaus.

Zeker meer dan 10 jaar geleden heb ik een originele Christmas Pudding gemaakt naar een recept van een Engelse kennis. Zeer machtig en stijf van de drank. Nu was ik op zoek naar een lichtere variant en die heb ik gevonden op de website van Tim Noakes, een van de fanatieke aanhangers van het koolydraatarme Banting Dieet. Het recept van deze Christmas Pudding (cake) deed mij denken aan worteltaart, waarschijnlijk door de toevoeging van pompoen. Ik had mijn twijfels over het resultaat, of deze ‘pudding’ wel zou lijken op en smaken als een echte Christmas Pudding. En ik kan je vertellen: hij smaakt net zo goed, zelfs beter! Nog een groot voordeel: na één nacht in de koeling is hij al klaar voor consumptie, als toetje of gewoon bij een kopje koffie.

In mijn zoektocht naar lekkere koolhydraatarme recepten kwam ik op internet een recept van pindakaasbrood tegen. In eerste instantie denk je, pindakaas…..zou dat lekker zijn? En past het wel in een koolhydraatarmdieet? Beide vragen kan ik met “ja” bevestigen. Hoewel pinda’s niet geheel koolhydraatarm zijn (en pindakaas al helemaal niet), zal hier de hele pindabroodcake hooguit 35 tot 40 gram koolhydraten bevatten. Hetgeen per sneetje gemiddeld neerkomt op 1,7 tot 2 gram, mits je er 20 sneetjes uitsnijdt. De kunst is wel om op zoek te gaan naar de pindakaas met de minste koolhydraten per 100 gram, die van de Lidl schijnt er het beste af te komen. Ik maakte gebruik van pure pindakaas van Ekoplaza.

Nu hoop ik dat niet iedereen die niet op de koolhydraten hoeft te letten, bij dit recept afhaakt. Ik kan het zeker aanbevelen, lekker als extraatje bij de borrel of een kop soep. Weer eens iets anders dan stokbrood of focaccia. De struktuur van deze broodcake doet meer aan cake denken dan aan brood. Door toevoeging van bijvoorbeeld koekkruiden en suiker (zoetstof) zou je er ook een lekkere zoete variant van kunnen maken. Ik heb er als extra zaden en noten aan toegevoegd, voor meer bite. Gewoon eens uitproberen.

Zo rond de feestdagen bekruipt mij altijd het gevoel dat ik eigenlijk wel heel graag een keukenmachine zou willen hebben. Zo eentje met een draaikom, bijvoorbeeld een KicthenAid. Maar ja, die dingen zijn best wel duur en bovendien een grote sta-in-de-weg in de keuken. Aangezien mijn keuken niet zo heel groot is, althans geen groot aanrecht, zou de keukenmachine al snel verdwijnen in een keukenkastje of zelfs naar de kelder verhuizen. En laat nou net mijn oude handmixer het hebben begeven…

Ik heb er lang over nagedacht (toch een keukenmachine?) en uiteindelijk besloten een nieuwe handmixer aan te schaffen. Nu zal ik niet snel reclame maken voor een bepaald merk of product, maar voor deze mixer maak ik een uitzondering. Het is een Kenwood, een mooie rode met antigrip-handvat en een vermogen van 350 Watt: een robuste krachtpatser. Je kunt hem makkelijjk op z’n kantje zetten, zonder dat hij omvalt en er wordt een kleine standaard bij geleverd waarin je de mixer plaatst en ruimte is voor de gardes en deeghaken. En mixen kan-ie! Ik heb er meteen een lekkere tulband mee gebakken.

Een Moskovische tulband. De naam van deze tulband doet vermoeden dat hij uit Moskou komt, wat waarschijnlijk ook waar is, maar niemand zeker weet. Het Moskovisch beslag verschilt van een ‘gewone’ tulband door het speciale boter-bloemmengsel. De boter wordt in piepkleine stukjes gehakt of gesneden, door de bloem gemengd en zonder verder te kneden door het geklopte eiwit-dooiermengsel geroerd. De kleine stukjes boter smelten in de oven en geven het typische sponsachtige karakter aan de tulband. Best een lastig recept, maar het resultaat mag er zijn. Ik volg het recept van mijn lievelingsbakker, Holtkamp en mijn mixer wist er wel raad mee!

Eind november heb ik voor mijn zwagers verjaardag ook een chipolatataart gebakken, en deze foto wil ik jullie niet onthouden:

Een beetje gefröbel, maar met een mooi resultaat (al zeg ik het zelf). En Sara: gewoon proberen, voor je het weet ga je het nog leuk vinden ook!

En wat dacht je van deze, gebakken voor een verjaardag:

Vandaag heb ik mijn collega’s, met wie ik volgende week alweer op de kop af een jaar samenwerk, verrast op een Zweedse lekkernij: Hallondröm, of in het Nederlands:
een frambozendroom.

Achter dit recept zit een verhaal, althans voor mij. In Nederland zul je niet zo snel een recept van deze taart vinden, en toch heb ik het recept gekregen. Mijn nichtje werkte enkele jaren geleden in een lunchroom in Utrecht waar deze taart dagelijks werd gebakken door de Zweedse eigenaresse. Eenmaal de taart een keer geproefd, was ik volkomen verliefd geworden op deze lekkernij. Tijdens een Paasbrunch bij mij thuis, verraste mijn nichtje mij met de door haar zelf gebakken Hallondröm. Ja, toen móest ik het recept wel hebben! Vreemdgenoeg heb ik de taart uiteindelijk maar één keer gemaakt, ter gelegenheid van mijn verjaardag voor mijn collega’s. Het werd dus tijd om nogmaals een droom te bakken.

Spectaculair om te zien, dieprode frambozen en schuimzoet eiwit maken dit gebak werkelijk tot een droom. En echt niet zo moeilijk te maken als dat de aanblik doet vermoeden. Behalve de kleur en smaak is de framboos ook zeer aantrekkelijk vanwege zijn grote hoeveelheid antioxidanten (Ellagzuur), vitaminen en vezels.

Kortom, je kunt met goed fatsoen een flinke punt van de Hallondröm nemen (als we de vetten en suikers even vergeten..).

Om mijn verjaardag te vieren maar ook vanwege mijn afscheid van de collega’s (per september ga ik op een andere afdeling werken) heb ik gisteravond twee platen met heerlijke fruittaart gebakken. Een luchtige cake met daarop gevarieerd vers fruit. Ideaal voor een grote plaat (30×40 cm) om mooie vierkantjes van te snijden, hiervoor moest ik wel alle hoeveelheden met 2,5 vermenigvuldigen. Maar wil je een lekker taartje maken met bijvoorbeeld een pondje kersen, dan kun je uitgaan van het recept zoals ik heb beschreven. Geniet op deze manier nog even van al het verse nazomer fruit, want het najaar hangt al in de lucht!

Krijg je met moederdag visite of wil je je eigen moeder met iets lekkers verrassen? Dan is deze blauwe bessen yoghurtcake ideaal. Lekker makkelijk, snel gemaakt, voor bij de koffie of als nagerecht. 

Blauwe bessen zijn het hele jaar door volop te koop. Kleine vitaminenbommetjes en bovendien vol met antioxidanten. Nog iets wat deze taart voor moeders zo geschikt maakt: antioxidanten spelen een belangrijke rol bij het verouderingsprocessen (werken ook ontstekingsremmend, cholesterolverlagend en beschermen tegen verschillende ziekten, zoals kanker). Reden genoeg dus om dit recept eens uit te proberen… ook lekker als het geen moederdag is!

Bij het bakken van cake met vulling (fruit, noten) gebeurt het geregeld dat tijdens het bakproces de vulling zakt. Het beslag is dan eigenlijk te licht voor de zware vulling, toevoegen van extra bloem kan een oplossing zijn. Bij mijn versie van de taart waren de bessen ook gezakt. Maar dit keer vond ik het geen probleem: uiteindelijk heb ik de taart omgekeerd gepresenteerd. Nu lijkt het net of het zo hoort!

Dit heb je nodig: 300 gram zachte roomboter, 375 gram suiker, 3 eieren, 425 gram bloem, 1 zakje bakpoeder, 200 ml yoghurt, 400 gram blauwe bessen, vanille extract, citroenrasp of lemoncurd, poedersuiker. Kijk voor het hele recept hier.

Nog net op de valreep: een recept voor een echte oranjeboventaart: worteltjestaart. In Duitsland noemen ze dit een Ruebli-torte. Met wat kleine aanpassingen heb ik er mijn eigen oranjeboven taart van gemaakt. Het recept is doodeenvoudig: gelijke delen suiker, gemalen amandelen en wortel, dan 5 eieren en een beetje bloem. Voor wat extra pit een geraspte sinaasappel en een scheutje likeur. Bovenop heerlijke abrikozenjam met suikerglazuur. De marsepeinen worteltjes maken het helemaal af.

Dit heb je nodig: 250 gram wortels; 250 gram witte amandelen; 5 eieren; 250 gram suiker; 80 gram zelfrijzend bakmeel; snufje zout; geraspte schil van een sinaasappel; boter om vorm in te vetten; scheutje likeur (naar smaak).
Klik voor het recept hier.