Uiteraard vanmorgen traditioneel met een Paasontbijt de dag begonnen. Hoewel, eigenlijk was het meer een brunch, want door het verzetten van de klok van wintertijd naar zomertijd waren we allemaal een uurtje later dan normaal. Maar het maakt niet uit, gewoon gezellig met het gezin aan tafel, dat op zich is al een bijzonderheid.
De middag ben ik lekker in de keuken aan de gang gegaan. Voor de voorbereidingen van het diner. Voor vanavond ben ik van plan te maken: gnocchi met salieboter en fris groene suggersnaps. Daarbij een heerlijk lamsbiefstukje, en tot slot (hoe kan het ook anders..) de advocaatpudding.
Aardappelgnocchi kent zijn oorsprong in het Noorden van Italie, daar waar er minder graan groeide en meer aardappels voor handen waren. Om de pasta rijker te maken (en goedkoper) werd er aardappelpuree aan de bloem en eieren toegevoegd. Het zetmeelrijke kookwater van gnocchi zou ook gezond voor je zijn: drink het als je maag van streek is, en je knapt zienderogen op.
Voor gnocchi heb je zetmeelrijke, bloemige aardappels nodig. In Italie gebruiken ze de soort Desiree, in Nederland is de Eigenheimer een prima aardappel. Kies aardappels van gelijke grootte zodat ze ook tegelijk gaar zijn. Giorgio Locatelli beschrijft in zijn boek ‘Made in Italy’ dat je, nadat de aardappels in de schil gekookt zijn, deze voor het beste resultaat enkele minuten in een hete oven moet leggen. Het idee is namelijk dat de gekookte aardappels het teveel aan opgezogen water in de oven weer kwijt raken. Een te natte aardappel geeft geen mooie gnocchi. Bij te veel vocht zullen de aardappels maar bloem blijven opnemen waardoor de gnocchi alleen nog maar naar bloem smaken.
Ook heel belangrijk is om het deeg niet te koud te laten worden, want dan worden de gnocchi heel taai. Probeer ook zo min mogelijk te kneden en te bewerken. Door het vele kneden wordt het deeg steeds zachter en zul je steeds meer bloem toevoegen om dit te compenseren. Zo worden de gnocchi net verende pingpongballen in plaats van gnocchi die in je mond smelten. Dus, werk met niet te grote hoeveelheden, voor 4 tot 5 personen kun je uitgaan van 750 gram aardappels, 200 gram bloem en 2 kleine eieren. Te veel ei maakt de gnocchi ook weer taai…. nee, zo simpel is ‘gnocchi maken’ nog niet, maar wel heel leuk, en lekker!
Dus achtereenvolgens: aardappels boenen en gaarkoken in de schil, aardappels laten uitlekken, iets laten afkoelen en pellen. Aardappels met de aardappelknijper pureren. Bloem en ei toevoegen en met de hand door elkaar mengen tot een een deeg is ontstaan.
Vooral niet te lang kneden. Maak van het deeg 4 gelijke stukken en rol deze stukken uit tot een lange cilindervorm met een diameter van ongeveer 1,5 cm. Snijd de rolletjes in gelijke stukjes van 1 à 2 cm breed. Druk een vork op één kant van de deegkussentjes voor een mooi ribbelfiguur. Wentel ze door de bloem en leg ze op een met bloem bestoven dienblad. Ze zijn nu klaar om te koken, maar als je ze nog een uurtje moet bewaren, moet je ze goed met bloem bestuiven en af en toe losschudden. Je kunt ze zo ook invriezen, los op een dienblad en na enkele uren in een plastic zak overdoen.
Kijk voor het volledige recept op de link gnocchi. Je kunt de gnocchi als bijgerecht eten, bij vlees of vis, maar gnocchi kunnen ook een volledige (vegatarische maaltijd) vormen met alleen wat boter en kruiden of een romige saus.
