Het stond al lang op de agenda maar gisteren was het dan zover. Milou en Saskia (achternichtje van mij) kwamen een middag koken. Milou studeert en woont in een studentenflat in Amsterdam. Saskia werkt bij omroep MAX als assistent producer en woont twee straten bij mij vandaan. Beide dames hebben maar weinig tijd om te koken en daarom behoefte aan enkele goede tips en trucs om ’s avonds toch een smakelijke maaltijd op tafel te zetten. Daarnaast wordt er ook nog wel eens gekookt voor vrienden en dan moet je toch iets meer op tafel kunnen zetten dan een opgewarmde pizza.
Ze zouden om 14.00 uur bij mij zijn, wat mij de tijd geeft om ’s ochtends al een appeltaart te bakken. Dat brengt zo’n heerlijke, gezellige geur in huis. Om een idee te vormen hoe ze nu koken, vraag ik naar hun kook- en eetgewoonten op dit moment. Pasta’s zijn uiteraard bij beide dames erg geliefd. Een snel en makkelijk product, waar eigenlijk elk ingrediënt of saus bij past. Saskia eet graag een gebakken visje, Pangasius uit de diepvries met sperziebonen en een paar aardappeltjes uit de oven (kant en klaar, diepvriesproduct). Milou heeft moeite met vlees bakken en wil graag tips van niet te moeilijke maar leuke recepten om vrienden mee te verrassen.
Tijdens het gesprek heb ik al tips gegeven hoe je bijvoorbeeld van vis, sperziebonen en aardappel een leuke eenpansschotel kunt maken; het vraagt minder potten op het vuur, is smakelijker en kan naar behoefte aangepast worden met andere vis- of vleessoorten, andere groenten en kruiden. Een scheutje wijn in zo’n schotel doet wonderen. Milou wil graag de Tiramisu maken die afgelopen week bij haar ‘mislukt’ is en een lekker stukje vlees. Saskia wil die eenpansschotel wel eens proeven en zegt naast vis ook varkenshaas erg lekker te vinden.
We besluiten om mijn favoriete recept varkenshaas in bladerdeeg te maken, vergezeld met een eenpans-aardappel-groentenschotel, Saltimbocca van vis en Tiramisu toe. Verder stel ik voor soesjes te bakken: een makkelijk recept. Soesjes kunnen op vele mogelijkheden gevuld worden, zoet of hartig.
Het is inmiddels al bijna half vier, en er moeten nog boodschappen gedaan worden.
In de supermarkt maak ik Milou en Saskia attent op bepaalde groenten zoals koolraap en prei. Ze zien en weten het verschil niet tussen knolselderij, koolrabi en koolraap. Ik besluit een klein koolraapje mee te nemen en voor ze te koken, om de smaak te leren kennen. Ik leg uit hoe je prei moet schoonmaken en hoe je de dikke, witte delen in ham en kaas kunt rollen en gratineren in de oven. Misschien een recept voor een volgende kookmiddag.
Thuis gaan we meteen aan de slag, na thee met appeltaart te hebben gegeten!
We beginnen met de voorbereidingen, het plannen, wanneer, wat en hoe. Niet onbelangrijk om inzicht te hebben in hoelang producten moeten koken en bakken, zodat uiteindelijk op tijd alles op tafel staat. Ik laat de dames eerst de groenten schoonmaken en mooi in gelijke grootte snijden (dit bevordert het garingsproces).
Soezendeeg is een mooi voorbeeld van kookdeeg en ik laat ze zien hoe je met twee lepels kleine of grote exemplaren kunt maken, van éénhaps tot ware moorkoppen. Na een beetje oefenen krijgen ze er al snel handigheid in.
Daarna is het varkenshaasje in bladerdeeg aan de beurt. Het varkenshaasje wordt eerst kort aangebraden (dichtschroeien) in een koekenpan met weinig olijfolie. Ik leg ze uit dat vlees op kamertemperatuur moet zijn voor het bakken, anders schrikken de vezels zich rot en wordt het vlees taai; wanneer je vlees in een goede warme pan doet zal het in eerste instantie vastkleven aan de bodem van de pan: geduld! Ga niet aan het stuk vlees lopen duwen en sjorren maar wacht 20 tellen dan zullen de vrijgekomen eiwitten uit het vlees er voor zorgen dat het vanzelf weer loslaat van de bodem. Wanneer het varkenshaasje is dichtgeschroeid laten we het even rusten en smeren het dan royaal in met mosterd. Daarna wordt het haasje op de rug bedekt met gedroogde abrikozen en ingepakt in rauwe ham. Ondertussen hebben we enkele plakken bladerdeeg uitgerold tot 1 grote plak waarmee de varkenshaas wordt ingepakt. Met de restanten van het deeg freubelen de dames leuke blaadjes, letters en hartjes ter versiering. Een waar kunstwerk!
Voor de Saltimbocca gebruiken we 2 Pangasius visfilets die ik nog in de vriezer had. Na ontdooid, afgespoeld en gedroogd te hebben snijden we 1 filet, die een beetje dik is, overlangs doormidden. Elke filet snijden we vervolgens in de lengte doormidden zodat we uiteindelijk 6 rolletjes kunnen maken. Ingesmeerd met groene pesto, opgerold en gerold in rauwe ham gaat dit straks 15 minuten in een warme oven. Saskia ziet het helemaal zitten: eenvoudig, simpel en lekker, dit wordt haar nieuwe manier van vis bakken.
Helaas konden we geen mascarpone krijgen, overal uitverkocht. Maar improvisatie is een must in de keuken: dus gebruiken we uitgelekte Griekse yoghurt. Het heeft dezelfde dikke, smeuïge structuur, is alleen wat zuurder en minder vet. De vanillekwark maakt veel aan smaak goed en met toevoeging van wat suiker wordt het toch een smakelijke massa. Milou en Saskia hebben samen de grote schaal met de vingers uitgelikt!! Verder volgens het originele recept de Tiramisu afgemaakt.
Terwijl de varkenshaas en de vis in de oven staan, hebben we de eenpans-aardappel-groentenschotel bereid. In een grote hapjespan een uitje gefruit, daarin de gekruide krieltjes en tot slot de sperziebonen en wortel toegevoegd. Als smaakmaker een glas witte wijn, knoflook en kruiden. Deksel er op, laag vuur, en stoven maar.
Tot slot nog even de soesjes openknippen en vullen met geslagen slagroom; er zijn al meteen kapers op de kust.
Uiteindelijk gingen we om 19.00 uur aan tafel. Inmiddels zijn de jongens thuisgekomen met nog een vriend. Gezellig met 8 man aan de grote tafel! Op elk bord een stukje varkenshaas in bladerdeeg, een klein stukje Saltimbocca en de pan met met aardappeltjes-groenten midden op tafel. Iedereen laat het zich goed smaken.
Nog even vermeldenswaard: bij de Tiramisu plaatste Reinier de opmerking “vinden jullie ook niet dat het zo vreemd ruikt?”, waarna Saskia bijna automatisch haar bordje onder haar neus brengt. Volgens traditie bij de Van Houtens geef ik haar een tikje op het achterhoofd en verdwijnt haar neus midden in de Tiramisu! Grote hilariteit maar ook waardering voor Saskia voor het feit dat ze het zo sportief opneemt. Leuk dat er toch steeds weer iemand intuint.
Nog wat nagetafeld en ideeën geuit voor een volgende kookworkshop. Ik heb in ieder geval een gezellige middag gehad en bovendien heerlijk gegeten. We gaan dit zeker nog eens herhalen, ik sta open voor suggesties.
