En daar zit ik dan: met mijn linker been van lies tot enkel in het gips, op twee keukenstoelen, aanwijzingen te geven aan mijn eigen keukenbrigade: mijn echtgenoot en jongens. Door een klein ‘slippertje’ op het werk (afdeling radiologie) belandde ik gisteren met mijn knieën op de harde, gladde vloer. Mijn linker knieschijf was daar niet tegen bestand. Gelukkig zit ik dicht bij het vuur en dat was maar goed ook, bleek later uit de foto’s. Maar om een lang verhaal kort te maken: voorlopig 6 weken gips, en dan zien we wel weer verder…
Steunend op 2 krukken doe je alleen niet veel in de keuken. Gelukkig heeft de nieuwe keukenbrigade voorlopig even de pollepels overgenomen. Zo hebben wij gisteren gegeten: gebakken krieltjes, witte bonen in tomatensaus en een hamburger; vandaag stond er op het menu: gebakken krieltjes, biologische (!) doperwten achter glas en een Huizerwegsteak (specialiteit van onze plaatselijke slager Verkleij). Ik moet zeggen, het smaakte mij voortreffelijk, al kan ik van deze gerechten weinig ‘nieuws’ maken voor mijn blog. Alhoewel..
Onno Kleyn schrijft vandaag in De Volkskrant een artikel over bonen: “De schlemielen van de keuken, dat zijn ze: peulvruchten”. Beslist een artikel dat je zou moeten lezen http://www.onnokleyn.nl/smaakvertelling van 3 maart 2011. Ik ben niet zo’n fan van gedroogde bonen, ik gebruik liever conserven of anders diepvries: het bespaart je veel werk. Maar welke vorm je ook kiest, dat bonen lekker zijn, is een feit.
Nu mijn man zijn draai in de keuken begint te vinden, is het wellicht tijd voor een iets meer gevarieerder bonenrecept: chili con carne. Ik geef alvast het recept, wel voor een andere keer (volgende week misschien) want 3 dagen achter elkaar bonen wordt me toch echt iets te veel.
