Feestje!

Gezellig zo’n verjaardagsfeestje. Weer even iedereen gezien, familie en vrienden. Voor veel mensen op ‘onze leeftijd’ is verjaardag vieren niet meer zo belangrijk, sterker nog: liever niet. Nou, ik blijf het leuk vinden. Neem nou het plannen en organiseren alleen al: heerlijk! Gisteren was Reinier naar een workshop fotograferen dus had ik het rijk alleen. Eerst boodschappen gedaan en gewinkeld, thuis daarna van 2 kilo rundergehakt 95 balletjes gedraaid. Het gehakt aangemaakt met sambal, ei, paneermeel, bieslookkruiden en peper en zout. Mooie éénhapsballetjes. Meteen aangebraden in olijfolie. Uiteindelijk een ovenschaal vol. Vandaag warm gepresenteerd met pindasaus (slechts 80 stuks, want koud vonden de jongens gisteren de balletjes ook héél lekker).

Vanmorgen om 10.00 uur begonnen met het bereiden van de hapjes voor de borrel van vanmiddag. Op mijn lijstje staat: zalm in tortillarolletjes, Hollandse garnaaltjes met avocado in uitgeholde komkommer, cranberrypaté op roggebrood met appelstroop, dadels in rauwe ham, gevulde kerrie-eieren, gerookte forelmousse-sandwiches, bladerdeegdriehoekjes met kip, spinazie en feta, kipragout in kleine pasteibakjes, gevulde tomaatjes met eiersalade en als er nog behoefte naar is, gevuld stokbrood.

Het zijn allemaal kleine hapjes, maar het kost me toch een hele ochtend en middag voordat ik alles klaar heb. Voordeel is dat al de hapjes vooraf gemaakt kunnen worden, zodat je op het moment suprême alleen maar met de schalen hoeft rond te gaan. Natuurlijk moet voor de warme hapjes wel de oven aan, maar ook dat kan makkelijk ingepland worden.

Toch bleek ook nu weer dat ik iets teveel gemaakt had. Aan de kippastei zijn we niet toegekomen, dus die eten we morgen met rijst. En ook het gevulde stokbrood heb ik niet gemaakt. Behalve heel wat rode wijn, zijn alle hapjes er smakelijk in gegaan.

Het mooiste compliment kwam toch bij Lineke vandaan. Lineke houdt heel niet van vis maar ze vertelde dat ze de sandwiches ‘verrukkelijk’ vond. Toen ik vertelde dat ze gerookte forelmouse had gegeten moest ze wel een keertje slikken. Toch bleef ze erbij: ze waren heerlijk. Wat is er nu mooier dan een niet-vis-liefhebber toch aan de vis te krijgen?