Je houdt van spijs, of je houdt er niet van. Maar als je het lekker vindt, verzin je van alles waar het door of bij kan. Appeltaart is mijn lievelingsgebak waar ik graag spijs in verwerk. Ook een goed gevulde koek of boterkoek met spijs, sla ik niet snel af. Maar cake heb ik nog nooit gemaakt met spijsvulling. Er zijn wel recepten met gemalen amandelen in plaats van bloem, maar ik heb nog nooit een recept van cake gevonden waaraan pure spijs werd toegevoegd.
Laat ik nu in mijn lijfblad ‘Delicious’ deze maand een recept tegenkomen van een spijscake tegenkomen: ik sta te trappelen om dit uit te proberen. In dit recept wordt niet de bloem maar de suiker vervangen door spijs. En eigenlijk logisch als je weet dat spijs voor 50% uit suiker bestaat.
Ik doe alles volgens het recept, maar twijfel wel halverwege, want het beslag wordt behoorlijk stevig en zwaar. Ik voeg ook een snufje zout toe; zoutloze cake heeft net als zoutloos brood: geen smaak. Dit recept leert mij ook dat je de boter zacht moet slaan totdat deze wit ziet en absoluut niet tot vloeibaar moet laten smelten. Bij mijn cake-versies smelt ik juist de boter in de magnetron, het beslag is dan ook veel soepeler. Ben ook heel benieuwd naar de structuur van de cake, want het basisrecept gaat uit van meer boter dan bloem of suiker, terwijl een standaard cakebeslag meestal gemaakt wordt van evenveel boter, suiker en bloem.
De keuken ruikt in ieder geval verrukkelijk, als de cake ook zo smaakt, wordt dit voortaan mijn lievelingscake: spijscake (niet te verwarren met spacecake!).
