Minder is meer
Net terug van een paar dagen Friesland, Harich in Gaasterland. We hebben een Hotelbon verzilverd en deze besteed bij “Landgoed Welgelegen”.
Heerlijk door het Friese landschap gereden (de Friese meren tocht van de ANWB) en bij elk leuk klein plaatsje uitgestapt, wat rondgelopen, iets gedronken of een sorbet gegeten en foto’s gemaakt.
Het viel ons op dat het overal (nog) zo rustig was, afgezien van de Duitsers die je in elk jaargetijde in Nederland tegenkomt. Dus volop plek op de terrassen en tijd genoeg om van de mooie omgeving te genieten.
Welgelegen is een oude stolpboerderij die dateert uit 1885 en het bezit was van een rijke herenboer. In 1991 is er een hotel van gemaakt en de nieuwe eigenaars (sinds 3 jaar) hebben de vervallen boerderij weer grotendeels in ere hersteld; de hotelkamers zijn gerenoveerd en ook de ruimten van de eetkamer en lounge zijn onderhanden genomen. Helaas vielen de hotelkamers ons iets tegen. Sober en enigszins gedateerd ingericht. Duidelijk dat hier op bezuinigd is. Daarentegen de eetkamer en lounge stralen een voornaamheid uit die past bij de geschiedenis van de boerderij.
Bij een hotelbon is de overnachting gratis maar dient er wel het ontbijt en diner in het hotel genuttigd te worden. Wellicht zijn Reinier en ik wat verwend of te kritisch, want een aanbeveling voor een Michelin ster (die ze naar eigen zeggen hebben gekregen) zouden wij ze niet geven. Er staat zonder meer een goede kok in de keuken alleen heb ik het idee dat hij geen keuzes kan maken. De gerechten zijn overdadig van kleur en ingrediënten. Vele smaken door elkaar waardoor je de intentie van het gerecht kwijt raakt. Deze kok is niet bedreven in ‘de kunst van het weglaten’, want ook in de keuken geldt: minder is meer. Een valkuil voor menig enthousiaste (jonge) kok.
Echt Fries heb ik niet gegeten of het moet het sucadelapje op knolselderijpuree zijn geweest dat wij de tweede dag kregen. Gelukkig waren de Fryske dumpkes overal te koop. We hebben ons er tegoed aan gedaan. Knapperige hazelnootkoekjes met o.a. anijskruiden in de vorm van een duim. Een makkelijk recept en zo lekker, je eet er je duimen bij op!