Tot eind juni worden er asperges geoogst. Na deze datum worden de planten met rust gelaten om weer vanaf april het volgend jaar te kunnen oogsten. Eén aspergeplant levert per oogstseizoen meer dan 20 stengels. Gemiddeld gaat een aspergeplant 10 jaar mee, daarna is de bodem waarop de plant groeit “aspergemoe” en wordt alles gerooid.
Tegenwoordig worden er na juni ook kasasperges aangeleverd, met nagenoeg dezelfde kwaliteit (zeggen ze…). Groenten uit de kas zijn duurder door de hoge energiekosten, of ze smakelijker zijn, betwijfel ik.
Mijn voorkeur gaat uit naar seizoensgroenten. Zo kan ik mij echt verheugen op de eerste verse asperges in maart-april. Het smaakt gewoon lekkerder, net zoals de spruiten in de winter smakelijker zijn. Nieuwe methodes in de (glas)tuinbouw maken het mogelijk dat wij als consument het hele jaar door alles kunnen eten. Aardbeien en frambozen in december, rode kool in de zomer. Toch blijf ik het liefst trouw aan de seizoenen, omdat elke dag of week uit het zelfde kunnen kiezen, eentonig maakt.
Tot 24 juni (St.Jan) worden dus de asperges gestoken, reden om met vaderdag nog een keer van asperges a la flamande te genieten. Nog slechts twee weken te gaan…
Bij vaderdag hoort natuurlijk ook een lekker toetje! Vers rood fruit is momenteel volop te verkrijgen (hèt seizoen) dus voor de hand ligt dat ik hier iets van maak. Favoriet en makkelijk is een trifle. Een nagerecht, meestal gemaakt in een glazen schaal zodat je alle lagen goed kunt zien. Met de ingrediënten kun je eindeloos variëren. Traditioneel bestaat het toetje uit een laag cake gedrenkt in sherry, een laag fruit, een laag custardvla en slagroom.
In de koelkast heb ik slagroom en vanillekwark staan. Op de fruitschaal liggen aardbeien en blauwe bessen. In de vriezer vind ik nog een staartje Limoncello en in de voorraadkast een bodempje advocaat. Deze ‘leftovers’ vormen vanavond de ingrediënten van een heerlijke trifle. Een waardig seizoenstoetje als afsluiter na de asperges op vaderdag.
