De laatste weken staat er bij mij thuis steeds minder vlees op het menu. Niet omdat we het niet lekker vinden, of omdat we per direct vegetariërs zijn geworden maar vanwege het feit dat minder vlees eten gezonder is voor je lijf èn voor het milieu. Als je je een beetje verdiept in de bio-industrie, dan vergaat je al snel de lust van het vleeseten (zie bijvoorbeeld “Wakker Dier”)….

Vandaar dus iets meer fruit, groenten, granen en peulvruchten op ons menu. De heerlijk gezond gevulde paprika’s zijn daar een voorbeeld van. Makkelijk voor als je een hapje rijst over hebt of restjes groenten uit de koelkast wil opmaken. Ik geef de voorkeur aan puntpaprika’s, want deze zijn zoeter dan de gebruikelijke varianten. Voor het gratineren heb ik gekozen voor Mozzarella, maar elk andere kaas kan natuurlijk ook. Nog wel even een tip: bak de tomatenpuree heel even aan in de boter, roer deze dus niet meteen door de saus: door het aanbakken verdwijnt de zurige smaak van de puree.

Wie in het bezit is van een kookboek van Ottolenghi of een klein beetje zijn kookkunsten volgt, zal de onderstaande foto meteen herkennen: zijn onmiskenbare bloemkooltaart.

Echt een beauty om te zien, en de smaak is goddelijk. Niet iets wat je verwacht met een saaie bloemkool als hoofdrolspeler. Je kunt hem serveren bij de lunch of als een lichte avondmaaltijd met een frisse groene salade. Als je het restant van de taart goed verpakt smaakt hij de volgende dag nog lekkerder. Of denk eens aan een picknick, want ook koud kun je dit je gasten heel goed voorschotelen.

Ottolenghi gebruikt in zijn recept de pikzwarte, driehoekige, gedroogde zaadjes van de Nigella Sativa plant: nigellazaad. Deze zaadjes ruiken in eerste instantie naar niks, maar als je erop sabbelt smaakt het naar oregano, maar dan natuurlijk net anders, pittiger. Het nigellazaad is niet overal te koop, maar een goed gesorteerde Turkse winkel zal het wel hebben. In het recept van de bloemkooltaart wordt het zwarte zaad vermengd met wit sesamzaad en dient dan als knapperige bodem en rand. Ik had geen nigellazaad in huis en gebruikte daarvoor in de plaats zwart sesamzaad. Het effect was hetzelfde en de smaak niet minder.

Verder heb ik het recept volledig gevolgd: een aanrader en niet alleen voor vegetariërs!

Voor wie even niet moeilijk wil doen en toch een verfijnde pasta op tafel wil zetten maakt het recept van Napolitaanse pasta. Een vegatarisch gerecht met zoete, zure en zoute accenten.

Voor mij waren in dit geval de pomodorini in blik van het Italiaanse merk Cirio een heerlijke ontdekking. Normaal gebruik ik tomatenblokjes of gepelde tomaten uit blik van een huismerk. Het merk Cirio is iets duurder, toch zeker de moeite waard als je echte kerstomaatjes wilt hebben. Ze zijn vol van smaak en drijven in hun eigen sap, zonder toevoegingen. Ideaal dus voor een vegatarische pasta waarin de tomaat gezien mag worden. De accenten in deze saus worden gemaakt door de blanke rozijnen, kappertjes en zwarte olijven. Als crunchi touch lichtgebrande geschaafde amandelen. Gebruik verder bij voorkeur gedraaide macaroni (Fusilli) omdat de saus dan zo heerlijk aan de pasta blijft hangen.

Het klinkt misschien allemaal ingewikkeld, maar het is echt heel simpel te bereiden.
Op en top Italiaanse eenvoud.

Metereologisch gezien is het al 13 dagen lente. En ik moet toegeven, het zonnetje doet haar best. Toch is de wind nog guur, waarmee de gevoelstemperatuur niet boven de 5 graden uitkomt.

Met dit weerbeeld in mijn achterhoofd en het weekend voor de deur, hierbij een lekker recept voor een hartige winterquiche. Met o.a. wortel, zoete aardappel, koolraap, rode ui, tomaat en een puntje brie, samen met kruiden als Za’atar en eigengemaakte pesto toverde ik deze heerlijke winterse quiche (ook koud heel goed te eten). Lekker met een frisse salade, om niet te vergeten dat het eigenlijk lente is..

In het weekend mag ik graag iets lekkers voor bij de borrel maken. Bovendien eten wij op zaterdag regelmatig een kopje soep, dus met een karrewiel zou ik helemaal goed zitten, dat past zowel bij wijn als bij soep. Een karrewiel is een rond breekbrood. Kleine broodjes dicht tegen elkaar aan gebakken zodat de vorm van een wiel ontstaat. Natuurlijk kun je er ook een vierkante vorm van maken, dan noem je het alleen geen wiel meer. Door aan het brood bijvoorbeeld gebakken uitjes, knoflook, kaas of kruiden toe te voegen, maak je elke keer weer een ander brood. Of strooi er eens maanzaad of sesamzaad over, heerlijk!

De laatste oliebollen heb ik aan de vogeltjes gevoerd en morgen ga ik de kerstboom opruimen. Toch jammer want al die lichtjes geven ook een warm gevoel in huis. Buiten is het grijs en grauw, dus waar halen we onze warmte dan vandaan? Inderdaad, de keuken, lekker koken. Tijd voor comfort food: warm, kruidig, smakelijk, voedzaam en gezond, dus het past ook bij de goede voornemens.

Geurige couscous met pompoencurry. Een mengsel van geroosterde pompoen, zoete aardappel, wortel, koolraap en kikkererwten. De geroosterde groenten worden gesmoord in een saus van tomaten, ui en kokosmelk. Heerlijk gekruid met Rash el Hanout en/of Baharat. Beide zijn kruidenmengsel uit het middenoosten. Geurige mengsels met o.a. komijn, koriander, paprika, en niet te vergeten kaneel. Je koopt ze bij de Turk of bijvoorbeeld van het merk ‘Jonnie Boer’ in de supermarkt. Jonnie is de bekende sterrenchef van De Librije in Zwolle. Zijn assortiment ‘original spices’ zijn uitgekiende en zeer smaakvolle melanges, veelal zonder zout en in de typische verpakking: kleine metalen blikjes met een dubbele deksel om de geur en smaak van het kruidenmengsel zo goed mogelijk te behouden.

En voordat ik het vergeet: alle beste wensen voor het nieuwe jaar, te beginnen met een lekker bordje comfort food.

Er zijn tal van manieren om aubergine te bereiden, maar zoals Ottolenghi ze maakt in zijn overbekende gerecht: aubergine met karnemelksaus, komt de aubergine toch wel het best tot zijn recht. Heerlijk gegrild met wat kruiden tot het vruchtvlees romig, notig en zoet smaakt. Een frisse saus van Griekse yoghurt, karnemelk en granaatappel maken het geheel tot een oogstrelend plaatje en hapje.

Aubergine bevat o.a. Nasunine en Chlorogeenzuur, antioxidanten, die het lichaam beschermen tegen vrije radicalen. Ze werken als antivirus, antibacterieel en versterken hierdoor het hele imuunsysteem. Reden waarom aubergines ook wel gezien worden als kankerbestrijdend voedsel. In de Engelstalige landen wordt aubergine Eggplant genoemd, waarschijnlijk vanwege z’n eiervorm. Het vruchtvlees bevat bovendien veel vezels, heeft een neutrale smaak maar kan soms wel een zweem van bitterheid hebben.

Naast de aubergines met karnemelksaus heb ik nog gevulde koolrolletjes gemaakt. Rolletjes van savooiekoolbladeren gevuld met een mengsel van ui, kool, rode paprika, selderij, linzen en feta. De vulling lekker Oosters gekruid met djinten (kummel), munt en een vleugje kerrie. Bij deze maaltijd mis ik totaal geen aardappelen, rijst of pasta, maar voor wie toch iets wil, past een stuk stevig boerenbrood er prima bij.

Iedereen weet dat een goed begin het halve werk is, dat geldt dus ook voor het ontbijt. Helaas door onze haast-maatschappij komen nog maar weinig mensen toe aan een stevig en gezond ontbijt. Bij gezond kunnen we ons nog wel iets voorstellen, maar stevig? Wat is dat ook al weer? Een maaltijd waarna je minimaal de eerste vier uur geen behoefte meer hebt aan voedsel, een maaltijd waar je na flink lichamelijke inspanning geen hongerklap van krijgt. Onze voorouders wisten met hun ontbijt wel raad: havermout, rijstepap, gebakken eieren met spek of wentelteefjes met stroop. En wat eten wij, als we al ontbijten? Witte bolletjes met jam of hagelslag, croissantjes, cornflakes of andere ontbijtgranen.

Op zich zijn ontbijtgranen nog niet zo slecht, als ze niet boordevol suikers zouden zitten en samengesteld uit ‘verkeerde’ granen.

Maar met een beetje fantasie kun je ook je eigen muesli maken, die minstens zo lekker is en zeker gezonder. Het recept is zo simpel, dat iedereen, die weet hoe een koekenpan werkt, het kan maken. Bovendien kun je de muesli helemaal naar je eigen smaak samenstellen door toevoeging van zaden, noten en gedroogde vruchten. Goed afgesloten is de muesli lang houdbaar.

Mijn goede start bestond vanochtend uit een muesli van geroosterde rogge-, haver- en gerstvlokken, gezoet met appeldiksap en stukjes gedroogde abrikozen. Samen met kwark en een paar lepels granaatappelpitjes was dit een heel smakelijk, gezond en stevig ontbijt.

De maand januari is voor veel mensen de start van goede voornemens, met name als het gaat om voeding. Als alle oliebollen het huis uit zijn, is het tijd om de dieetadviezen te bekijken die in de media vermeld worden. Naast de vele bekende diëten, zijn er ook weer nieuwe concepten.

Het zandloperdieet staat op dit moment in de spotlights. Een dieet, zoals het voedingscentrum omschrijft, dat eigenlijk geen dieet is maar een methode om langer en gezonder te leven. De voedselzandloper zou, volgens de schrijver en arts Kris Verburgh, een alternatief zijn voor de schijf van vijf. In plaats van weer te geven wat je het beste kan eten, laat hij in de bovenste helft van de zandloper zien welke voedingsmiddelen je het beste zou vermijden en geeft een alternatief in de onderste driehoek van de zandloper.

Met deze methode claimt Verburgh dat mensen langer en gezonder leven en als positief bijverschijnsel zullen afvallen.

Hoewel Verburgh in zijn boek vele uitspraken en stellingen doet omtrent het gebruik van bepaalde voedingsmiddelen,  zijn hier geen wetenschappelijke bewijzen voor. Dat je door het toepassen van deze zandlopermethode als bijkomstigheid ook afvalt, wordt volgens het voedingscentrum eerder veroorzaakt door de verminderde calorieopname.

Net als bij de “Broodbuik”-theorie, beschreven in het gelijknamige (vertaalde) populaire boek van de Amerikaanse schrijver William Davis, wordt tarwe gezien als grote boosdoener in de hedendaagse eetcultuur. Waar Montignac nog spreekt over goede en slechte koolhydraten (hoge en lage Glycemische index, G.I.), vinden Verburgh en Davis dat tarwe absoluut niet gegeten moet worden. Wederom wordt wetenschappelijk bewijs voor deze theorie door de heren niet geleverd. Het enige bewijs zijn de pondjes die verdwijnen, maar dat kan net zo goed veroorzaakt worden door het eenzijdige eetpatroon van deze methoden.

Hoewel je vele kanttekeningen kunt zetten bij deze nieuwe theorieën, is mijn eigen ervaring dat een verminderd gebruik van zetmeel- en koolhydraatrijke producten, resulteert in gewichtsafname. Mijn voorkeur blijft echter uitgaan naar een Montignac-achtige methode, waarbij je wel degelijk koolhydraten tot je mag nemen, mits je let op de G.I.-waarde. Tarwe is dus toegestaan, maar dan volkoren of harde durum, rijk aan vezels. Want voeding zonder vezels is pas echt slecht!

Geef mij dus maar een volkoren muffin, zonder suiker, laag glycemisch, boordevol vezels en vitaminen, en bovenal voedzaam. Afgelopen weekend heb ik een zetsel gebakken, die ik nu elke ochtend als ontbijt nuttig. Ideaal om minimaal 4 uur de trek mee te stillen en je darmen een gezonde boost te geven. Voor een fruitige touche heb ik gedroogde cranberry’s toegevoegd, rozijnen hebben een hoge G.I. en zijn daarom minder geschikt. Om er een nog lekkerder hapje van te maken smeer ik er soms een lepeltje suikervrije jam of appel-perenstroop op. Dieet of niet, eet smakelijk!

Toch leuk dat mijn kookdrift door mijn kinderen wordt gewaardeerd èn ook enigszins wordt overgenomen. Zo laat mijn oudste zoon mij geregeld via de WhatsApp weten wat voor lekkers hij allemaal heeft klaargemaakt, compleet met foto’s en recepten. Zijn inspiratie haalt hij, uiteraard, veelal van internet. Naast de website van zijn moeder, struint hij allerlei culinaire websites af op zoek naar lekkernijen. Op dit moment is de website www.culy.nl erg in trek bij hem. Een jonge site (2011) met leuke recepten en culy-wetenswaardigheden, veelal verzameld van ander blogs en sites, zowel nationaal als internationaal.

In het weekend kreeg ik de volgende foto’s van een taugésalade met mango doorgestuurd, die ik jullie zeker niet wil onthouden. Klaargemaakt in een handomdraai, hoe simpel wil je het hebben…? Een zeer smakelijke en gezonde salade, waar ik zo aan zou willen beginnen.