Pinda Pinda Lekka Lekka

In mijn zoektocht naar lekkere koolhydraatarme recepten kwam ik op internet een recept van pindakaasbrood tegen. In eerste instantie denk je, pindakaas…..zou dat lekker zijn? En past het wel in een koolhydraatarmdieet? Beide vragen kan ik met “ja” bevestigen. Hoewel pinda’s niet geheel koolhydraatarm zijn (en pindakaas al helemaal niet), zal hier de hele pindabroodcake hooguit 35 tot 40 gram koolhydraten bevatten. Hetgeen per sneetje gemiddeld neerkomt op 1,7 tot 2 gram, mits je er 20 sneetjes uitsnijdt. De kunst is wel om op zoek te gaan naar de pindakaas met de minste koolhydraten per 100 gram, die van de Lidl schijnt er het beste af te komen. Ik maakte gebruik van pure pindakaas van Ekoplaza.

Pindabrood met noten en zaden

Nu hoop ik dat niet iedereen die niet op de koolhydraten hoeft te letten, bij dit recept afhaakt. Ik kan het zeker aanbevelen, lekker als extraatje bij de borrel of een kop soep. Weer eens iets anders dan stokbrood of focaccia. De struktuur van deze broodcake doet meer aan cake denken dan aan brood. Door toevoeging van bijvoorbeeld koekkruiden en suiker (zoetstof) zou je er ook een lekkere zoete variant van kunnen maken. Ik heb er als extra zaden en noten aan toegevoegd, voor meer bite. Gewoon eens uitproberen.

Pindabrood met noten en zaden

 




Voedzame Muffins

De maand januari is voor veel mensen de start van goede voornemens, met name als het gaat om voeding. Als alle oliebollen het huis uit zijn, is het tijd om de dieetadviezen te bekijken die in de media vermeld worden. Naast de vele bekende diëten, zijn er ook weer nieuwe concepten.

voedselzandloperHet zandloperdieet staat op dit moment in de spotlights. Een dieet, zoals het voedingscentrum omschrijft, dat eigenlijk geen dieet is maar een methode om langer en gezonder te leven. De voedselzandloper zou, volgens de schrijver en arts Kris Verburgh, een alternatief zijn voor de schijf van vijf. In plaats van weer te geven wat je het beste kan eten, laat hij in de bovenste helft van de zandloper zien welke voedingsmiddelen je het beste zou vermijden en geeft een alternatief in de onderste driehoek van de zandloper.

Met deze methode claimt Verburgh dat mensen langer en gezonder leven en als positief bijverschijnsel zullen afvallen.

Hoewel Verburgh in zijn boek vele uitspraken en stellingen doet omtrent het gebruik van bepaalde voedingsmiddelen,  zijn hier geen wetenschappelijke bewijzen voor. Dat je door het toepassen van deze zandlopermethode als bijkomstigheid ook afvalt, wordt volgens het voedingscentrum eerder veroorzaakt door de verminderde calorieopname.

Net als bij de “Broodbuik”-theorie, beschreven in het gelijknamige (vertaalde) populaire boek van de Amerikaanse schrijver William Davis, wordt tarwe gezien als grote boosdoener in de hedendaagse eetcultuur. Waar Montignac nog spreekt over goede en slechte koolhydraten (hoge en lage Glycemische index, G.I.), vinden Verburgh en Davis dat tarwe absoluut niet gegeten moet worden. Wederom wordt wetenschappelijk bewijs voor deze theorie door de heren niet geleverd. Het enige bewijs zijn de pondjes die verdwijnen, maar dat kan net zo goed veroorzaakt worden door het eenzijdige eetpatroon van deze methoden.

Hoewel je vele kanttekeningen kunt zetten bij deze nieuwe theorieën, is mijn eigen ervaring dat een verminderd gebruik van zetmeel- en koolhydraatrijke producten, resulteert in gewichtsafname. Mijn voorkeur blijft echter uitgaan naar een Montignac-achtige methode, waarbij je wel degelijk koolhydraten tot je mag nemen, mits je let op de G.I.-waarde. Tarwe is dus toegestaan, maar dan volkoren of harde durum, rijk aan vezels. Want voeding zonder vezels is pas echt slecht!

Volkoren Muffins

Geef mij dus maar een volkoren muffin, zonder suiker, laag glycemisch, boordevol vezels en vitaminen, en bovenal voedzaam. Afgelopen weekend heb ik een zetsel gebakken, die ik nu elke ochtend als ontbijt nuttig. Ideaal om minimaal 4 uur de trek mee te stillen en je darmen een gezonde boost te geven. Voor een fruitige touche heb ik gedroogde cranberry’s toegevoegd, rozijnen hebben een hoge G.I. en zijn daarom minder geschikt. Om er een nog lekkerder hapje van te maken smeer ik er soms een lepeltje suikervrije jam of appel-perenstroop op. Dieet of niet, eet smakelijk!




Voedzaam maar mager

Dit nieuwe jaar zijn we met goede voornemens begonnen. En al ben ik niet heel streng wat het eten betreft, ik let op wat ik. Maar een stukje taart of iets zoetigs is best lekker op z’n tijd. Mijn favoriete appeltaart bevat naast bloem en suiker ook veel boter en een puntje is dus een echte caloriebom. Wat ‘mag’  je dan gebruiken als je op je gewicht wil letten?

Vanuit mijn Montignacverleden heb ik een heerlijk recept ontwikkeld voor een voedzame maar magere kruidkoek. Bij Montignac is de combinatie vet met zetmeel (koolhydraten) niet toegestaan: het recept is dan ook zonder boter. Puur suiker wordt ook niet door Montignac gebruikt, dit wordt vervangen door zoetstof of vruchtensuiker. Wie niet persé op zijn gewicht hoeft te letten kan de vruchtensuiker achterwege laten en gewoon rietsuiker en basterdsuiker gebruiken. Wit meel heeft een te hoge glycemische index en wordt daarom vervangen door volkoren- en roggemeel.

  

Het liefst bak ik de koek in een grote taartvorm. Hierdoor kun je mooie puntjes snijden en wordt de koek ook van binnen egaal gaar. Een cakevorm vergt meestal een langere baktijd waardoor de buitenkant te veel uitdroogt. De substantie lijkt op een stevige ontbijtkoek. Vandaar dat ik zo’n puntje ook graag als ontbijt nuttig of een plakje meeneem naar mijn werk voor bij de koffie. In plasticfolie blijft de koek zeker een week houdbaar.

 




Kippesto à la Montignac

Vandaag kreeg ik een reactie van een lezeres over mijn Montignac-recepten, toch is het echt toeval dat ik vanavond dit gerecht op tafel heb gezet. Ik heb deze kippesto al vaker gemaakt en ben daarbij geïnspireerd door de’ kip met pesto van Albert Hein’. Een tijd geleden wilde ik makkelijk koken en kocht ik een bakje van deze kip met pesto, zo in de oven en klaar. De smaak beviel me wel, dus heb ik geprobeerd het recept te ontleden, met dit als resultaat. Afgezien van het feit dat ik eigenlijk niet zo’n voorstander ben van ‘kant en klaar’ eten, is het zelf maken gewoon veel leuker! Helemaal als je nagenoeg hetzelfde, zo niet een smakelijkere variant kunt maken.

De truc zit h’m uiteraard in de juiste ingrediënten maar ook in de bereidingswijze. Omdat dit recept uitgaat van kipfilet, moet het recept zachtjes in de oven garen. Hierdoor droogt het niet uit en blijft het geheel sappig. Bovendien voorkom je aangebrande kaas. Malse sperzieboontjes gaan goed samen met de kippesto. Voor niet-lijners is een schepje aardappelpuree heel smakelijk.




Indisch en Borsato

Van de week met de hele afdeling Radiologie naar een concert van Marco Borsato geweest. Nu ben ik niet zo’n fan van Borsato maar ik heb toch behoorlijk mee zitten zingen! Vooraf hebben we met z’n allen (110 man!) in het ziekenhuis Hilversum gegeten. De Radiologen hadden een cateraar geregeld: Spandershoeve. Dit restaurant staat in het Gooi bekend als één van de betere, zo niet het beste Indische restaurant. Het is een echt familiebedrijf en draait al meer dan 40 jaar met succes. Cateren doen ze dus ook. Grote schalen met gebakken rijst, Daging Boemboe Bali, Ajam Opor, Ajam Ketjap, Sajoer Lodeh, Saté Babi, en gebakken banaan. Indisch en Borsato gaan heel goed samen.

Het was heerlijk. Echt de smaak van Indonesië. Ik kreeg meteen de kriebels om zelf een rijsttafel te maken. Wist je dat Indisch eten eigenlijk heel mager eten is? Het vlees of de groenten worden gestoofd in kruiden waar weinig vet bij komt kijken. Geen bindmiddelen of andere dikmakers. Heel geschikt voor Montignac (dan alleen niet in combinatie met rijst). Al zeg ik het zelf… mijn Babi Ketjap en Smoor Djawa à la Montignac kunnen zich meten met die van Spandershoeve. Selamat Makan!




Ziekenboeg

Even een paar dagen uit de lucht geweest. Reden: kleine ziekenboeg thuis. Het zal de overgang naar het mooie lenteweer wel zijn, want iedereen in mijn omgeving loopt te niezen en te proesten. Paul heeft een oorontsteking en bij Reinier heeft de dokter gisteren een longontsteking geconstateerd. Probleem is dat niemand ooit tijd heeft om ziek te zijn.. maar nu is het weekend en ligt het spul in bed. Ik loop af en aan met sapjes, pilletjes, geroosterde broodjes, stoombaden etc.

Ja, ik loop! Nou ja, lopen… afgelopen woensdag is mijn gips er af gegaan. Viel aanvankelijk goed tegen. Diagnose: de fractuur is geheeld maar de knie is er niet beter op geworden. Jammer, die Olympische Spelen kan ik dus wel vergeten. Zaak is nu om weer snel te revalideren: trainen, trainen en nog eens trainen (alsof mijn doel de Spelen is…). Volgende week gaat mijn trainingsprogramma van start.

En ik heb me heilig voorgenomen om (weer) wat kilo’s af te vallen. Beter voor mijn knie, beter voor mijn lijf en beter voor de zomer-outfit. Het meest voor de hand liggend is voor mij toch wel ‘Montignac’ maar ik heb me ook online aangemeld bij ‘dr. Frank’. Beide diëten gaan uit van koolhydraatarm en eiwitrijk. Bij Montignac is de regel dat je vetten en koolhydraten gescheiden van elkaar eet; bij dr. Frank is de stelling dat koolhydraten eigenlijk helemaal gemeden moeten worden. Hierbij heb ik het dan over kooolhydraten uit suikers, deegwaren, aardappels. Het is bewezen dat eiwitrijk voedsel meer verzadiging geeft en het lichaam dwingt om haar eigen vetten aan te breken voor energie.

Een 1000- calorieën dieet zou ook goed helpen, maar niet bij een eetliefhebber als ik. Die 1000- cal. geven gewoon te weinig verzadiging en ‘lol’ in het eten: met zo’n dieet blijf ik trek houden. Een eiwitrijk en koolhydraatarmdieet daarentegen geeft meer voldoening, is heel smakelijk en ook makkelijker in een gezin toe te passen. Voordeel van Montignac boven dr. Frank vind ik, dat Montignac je de gelegenheid geeft om juist wel koolhydraten te eten, waardoor je jezelf eigenlijk niets uit het totale voedingssegment hoeft te ontzeggen. Je moet alleen weten wanneer je wàt kunt eten. Met dit in het achterhoofd ga ik de komende weken aan de slag.

Voor vandaag heb ik een veldsla-salade op het menu staan. Een vetmaaltijd, zoals Montignac zou zeggen en past dus ook prima bij dr. Frank. De basis is veldsla, lekker vers groen. Verder komkommer, feta en semi-gedroogde tomaatjes. En niet te vergeten de eigengemaakte mayonaise! Een must bij deze diëten. De Mayonaise in de winkel bevat bijna altijd suikers (koolhydraten), of je moet naar een reformwinkel gaan en goed op de etiketten kijken. Zelf maken is niet alleen veel lekkerder maar ook goedkoper. Bovendien kun je variëren door er elke keer weer een ander smaakje aan te geven.




Nieuwe kansen: Montignac

Na al die snoeperij en lekkernijen van het afgelopen weekend zou ik bijna vergeten dat ik aan ‘de lijn’ ben met Montignac. De comment van Marion op ‘Feestje’  bracht mij dat even pijnlijk in herinnering. Maar, nieuwe week, dus nieuwe kansen. Beginnen alle lijners niet elke maandag opnieuw?

Vandaar bij deze een heerlijk recept van Moussaka volgens Montignac. De allereerste keer dat ik dit recept heb gemaakt dateert uit 1982. Al heette het toen niet ‘Montignac’ maar ‘Weight Watchers’  (allemaal één pot nat dus!) Samen met mijn schoonmoeder Reina heb ik dit recept in haar keuken gemaakt. Zelfs de televisie was van de partij! Verslaggever Jaap Jongbloed had destijds een informatief programma (ben de naam even kwijt) waarin hij een keer de Weight Watchers als item had. Op onze WW club in Bussum, waar Reina en ik toen lid van waren, werd gevraagd of er mensen waren die hier aan mee wilden werken. Nou, dat wilden wij wel! Wij hebben toen voor Jaap en zijn filmploeg Moussaka gemaakt en werden tijdens het eten daarvan geïnterviewd. Het was maar een kort item, maar toch…

Nu even terug naar die Moussaka. Een Grieks recept, van oorsprong met lamsgehakt, aardappel en aubergine. Voor Montignac zijn aardappels uit den boze, dus vergeet deze koolhydraat-happers. Vreemd genoeg vonden de Weight Watchers die aardappels ook niet zo’n goed idee, vandaar dat het recept van 29 jaar geleden heel veel lijkt op dat van Montignac van nu. Vetten mogen, dus ruim kaas, olijfolie en gehakt. Voor de ‘auflauf’ maak je het liefst gebruik van sojaroom omdat deze minder koolhydraten bevat dan bijvoorbeeld slagroom.

Recept ook heel smakelijk voor niet-lijners!

Verderop op de site zal ik t.z.t. eens uitleg geven over wat nu precies Montignac inhoudt. Tot die tijd kun je even spieken op: http://nl.wikipedia.org/wiki/Montignacdieet.