Voor het weekend heb ik een gevulde kippensoep gemaakt. Heel simpel, ouderwets en lekker. Twee kippenpoten (zonder vel) in twee liter water aan de kook brengen met een kruidenbuiltje of verse kruiden. Stoven tot de kip van z’n botje valt. Als je van een heel heldere soep houdt kun je de bouillon zeven, waarmee je ook het vet grotendeels wegneemt. Maar ik vind een wat troebele soep met mooie vetkraaltjes juist lekker. Het vlees klein maken en terug doen in de bouillon, samen met wat soepgroenten en eventueel wat vermicelli. Nog enkele minuten koken, op smaak brengen met zout en peper (of extra bouillonpoeder). Klaar voor gebruik.

Een uien-kaasbrood bij een kopje kippensoep maakt het geheel tot een complete maaltijd. Door het gebruik van instant gist is zo’n broodje heel snel gemaakt. De meeste mensen vinden zelf brood bakken een heel gedoe, vooral als er gist mee gemoeid is. Verse gist koop je bij de bakker, een Turkse winkel of een goed gesorteerde ecomarkt. Bij de supermarkten koop je gist in gedroogde of instant vorm. De drie typen gist kun je in elk recept gebruiken, ook als er een ander type staat vermeld, verder blijven alle andere hoeveelheden binnen het recept gelijk. De gistverhouding bereken je met een eenvoudig rekensommetje:

10 gram gedroogde gist  =  25 gram verse gist;  verhouding 1 : 2,5
10 gram instant gist  =  30 gram verse gist;   verhouding 1 : 3

Gedroogde gist en instant gist wordt vaak door elkaar gehaald. Instant gist herken je aan de bewerking: direct toevoegen aan de bloem, terwijl gedroogde gist (net als verse gist) eerst voorgeweekt wordt. Lees dus goed de gebruiksaanwijizng op de verpakking. Onthoud dat instant gist het krachtigste werkt en soms is er zelfs een type broodverbeteraar aan toegevoegd. Met gebruik van instant is meestal maar 1x kneden voldoende. Bewaar de zakjes gist niet te lang, helemaal niet als ze al open zijn, want gist verliest zijn kracht heel snel. En oh ja, vergeet het zout niet: brooddeeg kan behoorlijk veel zout hebben. Zorg bij het mengen van het zout door de bloem dat deze niet direct in aanraking komt met de gist; zout maakt gist dood. Dit probleem heb je minder bij instant maar wel bij verse en geweekte gedroogde gist.

Dan nu mijn brood met uien-kaas, of elke andere topping die je op het brood wil doen. Mijn topping bestond uit gesneden rode uienringen met een paar plakken belegen kaas in reepjes en geraspte Gran Pardano. Ik had nog een stukje Port Salut roomkaas in de koelkast liggen, dat ik ook in stukjes over de uien heb verdeeld. Belangrijk is om de uien zoveel mogelijk met kaas te bedekken om verbranden te voorkomen. In principe kun je alle kazen gebruiken die je lekker vindt. Voor wat meer smaak heb ik aan het deeg twee eetlepels gedroogde kruiden toegevoegd. Het brood paste perfect bij de kippensoep maar gaat ook goed samen met een glaasje wijn. Binnen vijf kwartier heb je dit geurige brood op tafel staan!

Zuurkool is echte winterkost, en ik ben er gek op. Lekker zuur en zout. Bovendien zijn er tal van recepten mee te bedenken. Hoewel een simpele zuurkoolstamppot met worst natuurlijk bovenaan het lijstje staat.

Zuurkool is witte kool, waarvan de bladeren gesneden en ingelegd worden in zout. Door gisting, omzetting van zetmeel en suiker in melkzuur, ontstaat dan zuurkool. De vrij gekomen melkzuurbacteriën zorgen voor de zure smaak en voor de lange houdbaarheid. In tegenstelling tot veel andere geconserveerde groenten bevat zuurkool veel vitaminen C. Door de verzuring is de oorspronkelijke witte kool lichter verteerbaar geworden.

Pas eind achttiende eeuw is in Nederland zuurkool echt ingeburgerd geraakt. Van oorsprong zou zuurkool uit noord China komen. En zijn het o.a. de Monogolen die door volksverhuizingen de groente naar Europa hebben gebracht. In Oost-Europa, de Balkan, wordt zuurkool het meest gegeten. Daar waren het met name de Joden die zuurkool in hun menu opnamen en met hun verhuizingen weer verspreid hebben naar het westen van Europa en de Verenigde Staten.

Omdat ik nog steeds een beetje aan het lijnen ben, is zuurkoolstamppot met aardappelen voor nu even niet zo’n goede keus. Daarom besluit ik een zuurkoolsoep te maken in Balkanese stijl. Dat wil zeggen: met pittige chorizoworst, knoflook en paprika. Voor het binden zou je een aardappel kunnen gebruiken, maar à la  Montignac kies ik voor knolselderij. Om de soep een lekker romige smaak te geven voeg ik sojaroom toe, maar crème fraîche kan ook. Ben je niet gek op chorizo, neem dan spekjes of een stukje ham. Voor vegetariërs eenvoudig de worst weglaten en als basis groentenbouillon nemen. Het resultaat is een friszure, pittige maaltijdsoep, die voortreffelijk smaakt bij dit herfstige weer.

Na de brunch van eerste Paasdag zijn het ’s avonds toch de asperges geworden. Vooraf gegaan door een fluwelig courgettesoepje en een toetje van Victoria. In de Volkskrant van 6 april stond een artikel over Victoria’s pudding. Het toetje werd beschreven als luchtig en licht, dus uitermate geschikt voor na een diner met asperges.

Het artikel beschrijft dat Queen Victoria dit ooit kreeg voorgeschoteld en dat ook Jeroen Meus, de bekendste tv-kok van België, dit bovenaan zijn lijstje van lievelingspuddingen heeft staan. Eigenlijk een heel ‘old school’ recept, vooral als je naar de ingrediënten kijkt. Witte broodkruimels, basterdsuiker, eiwitten en frambozenjam zijn nou  niet de meest spectaculaire bestanddelen, maar het resultaat is verbluffend lekker.

Neem er wel even de tijd voor. Het toetje wordt warm gegeten en je moet dus goed uitkienen wanneer het in de oven gaat tijdens de bereiding van je diner. Anders laat je de gasten even na het hoofdgerecht uitbuiken en neem je zelf 20 minuten de tijd in de keuken. Het recept dat beschreven stond in de krant ging uit van 6 personen, maar óf mijn soufflébakjes zijn veel kliener óf mijn weegschaal mankeert iets: ik kon er 7 soufflébakjes en een kleine bakschaal mee vullen. Mijn recept is dus iets aangepast qua hoeveelheden (de helft). In ieder geval ideaal als je nog brood over hebt en ongekookte (Paas)eieren.

Alle boodschappen zijn binnen, de koelkast puilt uit, onder de boom liggen de pakjes klaar en de keuken ruikt naar een zoete bakkerij. Jammer dat het nu niet sneeuwt. Volgens het KNMI wordt het dit jaar een ‘warme’ kerst. Maar dat mag de pret niet deren.

Vanmiddag nog even op de valreep een kersttulband gemaakt. Misschien toch iets te gehaast geweest (ik heb de vruchten-vulling vergeten te ‘drogen’) waardoor de vruchtjes naar de bodem gezakt zijn. Een echte beginnersfout; gelukkig doet het aan de smaak niets af.

Morgen is het hele gezin thuis en starten we de dag met een kerstontbijt (zal wel tegen lunchtijd worden…) aan een mooi gedekte tafel en daarna de pakjes uitpakken. Na het ontbijt ga ik de keuken in om de voorbereidingen te treffen voor het kerstmaal. Want ik ben er uit, ik weet wat ik ga koken. Niet te zwaar, niet te veel poespas en toch een beetje traditie.

We beginnen morgenavond met een keuze uit een rundercarpaccio of een Hollandse garnalencocktail. Misschien een beetje ouderwets maar deze kerst had ik niet veel zin in experimenteren. Bovendien: ouderwets is niet altijd slecht. Als tweede gang mijn kervelsoep met Pernod, een gegarandeerd succes. Dan een stukje wild. Ik heb lang getwijfeld wat het zou worden. Uiteindelijk gekozen voor reerug.

Helaas was een totale reerug erg prijzig en bovendien te veel voor ons vijven, een reerugfilet van 600 gram bood uitkomst. Om en om slechts enkele minuten bakken en dan in folie laten rusten. Zo’n reetje is nog zachter dan de malste ossenhaas. Daarbij cranberry-portsaus, haricovert, stoofpeertjes en aardappelgratin.

Het toetje kan natuurlijk niet missen: advocaatpudding.

Ik denk dat we de avond zo wel gevuld krijgen met een minimale tijd in de keuken.
Tijd genoeg voor een spelletje Monopoly. Gezellig!

PS: uiteraard volgen de recepten en foto’s morgen nog….

Je kent het wel: drukke werkdag, laat thuis, niet alle gezinsleden eten tegelijk thuis vanwege sport of andere activiteiten en wat zullen we überhaupt eten? Gek genoeg houd ik wel altijd rekening met dat soort dagen.

In het weekend doe ik de ‘grote boodschappen’, de voorraad voor de week en dan sla ik o.a. wat verschillende groenten en ham, kip of diepvries garnalen in. Standaard staat er ’s winters op mijn lijstje: prei, winterwortel, wit kooltje en uien. Mijn ‘droge’ voorraadkast is altijd gevuld met rijst, pasta en noedels in alle maten en soorten. Een snelle Italiaanse pasta is dan ook zo gemaakt.

Maar ook net zo snel maak ik een Indische Bami Goreng. Als er iets overblijft (doordat niet iedereen thuis eet) is dat niet erg, want een restje bami opgebakken met een gebakken eitje erbij smaakt een paar dagen later heerlijk.

Vandaag was dus typisch zo’n dag: een snelle Bami- dag. Lekker met een flinke klodder  pindasaus, rijp banaantje en wat augurkjes of atjar tjampoer.

Als je een heel klein beetje bami overhoudt, net niet voldoende voor één persoon, kun je er ook voor een andere dag soep van maken. Voeg daarvoor een liter bouillon toe gemaakt van blokjes. Snijd een hardgekookt ei doormidden en leg deze in een soepkom, schenk er de bamisoep bovenop; serveer met gefruite uitjes, sambal en extra ketjap. Snel en lekker voordelig!

Zaterdagavond met onze vrienden vakantieherinneringen opgehaald onder het genot van een herfstdiner. Voor- en nagerecht waren door mij gemaakt, Maria had zich op het hoofdgerecht met bijgerechten gestort. Gezellig zo, met z’n tweeën koken, je verdeelt de arbeid en bovendien de kosten. Begin van de week had Maria al laten weten dat de keuze van het hoofdgerecht op een runderstoofpot gevallen was met herfstsalade en stoofpeertjes. Om het geheel in herfstsfeer te houden besloot ik een pompoensoep te maken en als toetje yoghurtcrème met gekaramelliseerde portvijgen.

Eindelijk kon ik die mooie pompoenen kopen die mij al enkele weken aanstaarden. Voor de soep besloot ik een flespompoen (Butternut Squash) en een kleine oranje pompoen (Red Kuri) te kopen. De pompoen is familie van de komkommer en de meloen en komt oorspronkelijk (10.000 jaar vóór Christus) uit Midden- en Zuid-Amerika. Pompoenen bevatten veel gezonde stoffen als vezels en bètacaroteen. De culinaire mogelijkheden zijn divers. Je kunt ze smoren, bakker, stoven, grillen en gebruiken in stoofpotten, soepen en hartige taarten.

Voor mijn soep ben ik dus uitgegaan van twee pompoenen. Ik heb ze geschild, van de zaden ontdaan en in grote stukken gesneden. Schillen is zwaar werk maar je zou ze ook met schil kunnen stoven, de schillen zijn eetbaar. Samen met rode uien, een winterwortel en knoflook geroosterd in de oven. Door het roosteren komen de specifieke smaken van de groenten goed tot zijn recht. Met groentebouillon en kruiden verder gestoofd en tot slot met de staafmixer tot een fluwelig soepje gemixt. Geserveerd met losgeklopte crème fraîche en toast met walnoten-bassilicumpesto.  Het bleek een prima starter van het herfstmenu en een gezellige avond.

Het weerbericht voorspelde voor eerste Paasdag een temperatuur van zeker 25 graden!
Een zomerse dag, zeggen ze dan in De Bilt. Ik geloof dat ik nog nooit heb meegemaakt dat we Paasmorgen buiten hebben ontbeten of gebruncht. Om klokslag 12 uur zaten we met de jongens en mijn moeder op het terras onder de luifel met een glaasje rosé Freixenet om de feestvreugde te verhogen. We startten met een croque monsieur, gemaakt van een warme beschuitbol met kaas, ham en bechamel-saus met royaal geraspte Grana Padano. Mijn moeder had haar ouderwets lekkere huzarensalade gemaakt. Rolletjes witbrood met zalm, met eiersalade gevulde ragoutbakjes en verder heerlijk verse broodjes, Paasbrood, jam, honing en verse vleeswaren. De tafel was gedekt met een kippenboerenbont-paaskleed en ik had zelfs nog eieren geschilderd! We hebben er uitgebreid van genoten.

Voor het avondeten stonden asperges gepland met (uiteraard) de advocaatpudding toe. Het traditionele recept van Reina. De pudding had ik vrijdagavond al gemaakt om er zeker van te zijn dat de substantie en smaak goed zou zijn. Een nachtje over-staan maakt deze pudding altijd lekkerder. Van dit formaat pudding kunnen ruim 6 mensen eten en dan nog hou je voldoende over voor de volgende dag….

Voor zes personen asperges schillen is een hele klus, maar met een goede dunschiller gaat het redelijk makkelijk. De asperges waren van prima kwaliteit, zeker wel een dikke duim dik. Donderdag op de markt gehaald en zolang bewaard in een natte theedoek in de kelder. Helaas ben ik vergeten de opgemaakte borden te fotograferen maar ik kan je verzekeren dat het net zo heerlijk was als dat het er uitzag! Een nieuw gekookt aardappeltje erbij met boeren achterham, gekruimeld hardgekookt ei,
gesmolten boter en een snufje nootmuskaat. Om te smullen….

De asperges heb ik gekookt in ruim water, een flinke klont roomboter, 2 eetlepels suiker en 2 theelepels zout. Het vocht dat nu overgebleven is, is al bijna een mooie bouillon. Ik heb nog wat asperges over, en met het kookvocht van gisteren maak ik daar vanavond een gebonden aspergesoepje van. Zo genieten we dubbel van dit witte goud!

Mijn oudste zoon is vandaag geslaagd voor zijn Bachelor of Engineering aan de HU. Hij presenteerde vandaag aan een commissie zijn afstudeerproject welke hij bij ‘Spijker’ heeft afgerond.

Het idee van ‘klaar zijn’ is nog even wennen voor de nieuwbakken Bachelor maar we hebben er met elkaar in Brasserie Paardenburg in Ouderkerk a/d Amstel een lekker glaasje champagne op gedronken en aansluitend gegeten. Het was een spannende ochtend maar het resultaat mag er uiteindelijk zijn en met dit etentje voor hem een mooie afsluiting van ruim 4 jaar studeren.

Van de zomer heb ik samen met mijn man na een fietstochtje heerlijk op het terras van de Brasserie aan de Amstel geluncht, vandaag was het echt weer voor binnen. De champagne gaf na het eerste glas al meteen wat ontspanning, de heerlijke lunchkaart deed de rest. Het gaat me nu even te ver om alles op te noemen wat we (met z’n vijven) hebben gegeten. Waar ik alleen wel even de aandacht op wil vestigen: de Bisque met gamba’s en de romige citroenrisotto met een stukje gestoomde witvis die we uitgekozen hadden. Beide voortreffelijk!

Bisque d’Homard is een kreeftensoep met room en cognac. Van kreeft of gamba’s (met schalen) wordt met een bouquet van groenten en kruiden een bouillon getrokken.
De gezeefde bouillon vormt de basis van een vluweelzachte soep.
Op internet heb ik een heel mooi filmpje gevonden wat precies de juiste bereiding laat zien, klik hier, als je interesse hebt. Alhoewel ik niet zo’n fan ben van vissoep in het algemeen, ga ik dit recept toch zeker eens zelf maken. Recept volgt dus nog..

Mijn risotto paste prima bij de champagne. Uiteraard heb ik niet in de keuken kunnen meegluren maar ik zou me zo kunnen voorstellen hoe die citroenrisotto gemaakt is. Gecombineerd met een stukje gepocheerde of gestoomde witvis is het een heerlijk klein en licht voorgerechtje.

Bij risotto gaat het om de juiste rijst: arborio. Een dikke rondkorrelige rijst die in staat is veel vocht op te nemen zonder papperig te worden, de kern blijft in tact. De rijst zuigt alle smaken op die je er aan toe voegt, afgemaakt met roomboter en Parmezaanse kaas.

Het was een heerlijke middag, een prima afsluiting voor het behalen van zo’n mooi resultaat. Eind april de officiële diploma-uitreiking. De eerste Bachelor in de familie is binnen, nog twee te gaan! Dat belooft wat!

Even een kleine post: ik heb aan mijn blog-menu een item “contact” toegevoegd. Hiermee kan iedereen mij een vraag stellen. Uiteraard blijft de mogelijkheid van ‘comment’ bij de blogs en recepten ook bestaan, maar is de vraag iets algemener dan is het contactformulier een prima uitkomst. Zijn het interessante vragen en denk ik dat er een nieuw blog-item in zit, dan zal ik dit publiceren op de site.

Neem nou de vraag van mijn zus, wat te doen met gevulde pasta; enkele dagen geleden heb ik daar in een blog over geschreven. En zo stelde zij mij vandaag de vraag over mijn kervelsoep.

De bewuste kervelsoep stond met Pasen 1991 voor het eerst op ons menu. Ook met Kerst van dat zelfde jaar bleek de soep een succes. Een heel simpel Hollands recept (met een Franse twist) maar de soep gooit altijd hoge ogen bij een dinertje voor vrienden. De combinatie kervel en Pernod is het verrassingseffect en zelfs de balletjes zijn bijzonder. Dus niet zo maar ‘soep met ballen’.

Met dank aan mijn zus: vanaf heden is de kervelsoep met Pernod opgenomen in de rubriek recepten!

Een klein beetje voorjaarsgevoel kreeg ik wel vandaag: de zon scheen en het kwik steeg tot ruim 10 graden. In Laren waren de terrassen al goed bevolkt. Gek toch, dat je van zo’n zonnetje meteen de kriebels krijgt. De zuurkoolstampot van gisteren zou vandaag vreemd op het menu staan. Nu denk ik meer aan een mooie rode Toscaanse tomatensoep met geroosterde paprika. Met een knipoog naar Jamie Oliver. Bij mij thuis een favoriete soep, met of zonder ballen. Lekker met warm, knapperig stokbrood, waar de roomboter op smelt. De basilicum geeft het Toscaanse tintje en brengt mij in gedachten weer terug naar die heerlijke streek. Die winter heeft voor mij al lang genoeg geduurd; laat die zon maar schijnen.